 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/15833
K: 1988/3439
T: 07.03.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkillerinden Serap'ın kirada oturduğunu, kiralananda oturmak istediğini iddia ederek işbu davayı açmıştır. Davalı vekili savunmasında, amacın kira parasının artırılmasına yönelik olduğunu, davacının kendisine ait üç daireyi geçen yıl başkasına kiraya verdiğini, oturacak başka dairesi bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Dinlenen davacı tanıkları ihtiyaçlı Serap'ın eşi ve iki çocuğuyla birlikte kayınpederinin evinde oturduğunu, aralarında anlaşmazlık bulunduğunu, dava konusu yerde oturmak istediğini bildirerek ihtiyaç iddiasını doğrulamışlardır. Dinlenen davalı tanıkları kira parasının artırımı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık çıktığını beyan etmişler, savunmayı doğrular nitelikte bir bilgi vermemişlerdir. Günün şartlarına uygun yasal kira artırımı talebinde bulunulması mal sahibinin normal hakkıdır. Bu isteği aleyhe değerlendirmek mümkün değildir. Toplanan tüm delillere göre ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 7.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.