DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme; davayı kabul etmiş, hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı; halen Ankara'da ikamet ettiğini, Ankara havasının sağlığına uygun olmadığını, İstanbul'a nakledip kiralananda oturacağını iddia ile bu davayı açmıştır. Davacının aynı yer için 1982 yılında yazlık ihtiyaç için dava açtığı, o davanın red edildiği, 29.4.1985'de ikinci kez aynı yer için sağlık nedeniyle tahliye davası açtığı, bu ikinci davanın da red edilerek kesinleştiği, ikinci davanın açılış tarıhinden bir dönem sonra bu davayı ikame ettiği anlaşılmıştır. 2. dava ile bu son dava arasında sebep yönünden tam bir benzerlik vardır. O davadan sonra değişen bir durum da yoktur. Davacının muayenesine havi rapor zorunlu olarak İstanbul'da oturmasını kanıtlar nitelikte değildir. Esasen raporun başlı başına yeterli bir delil olarak kabulü mümkün değildir. Bu bakımdan ihtiyacın doğduğu kabul edilemez. Doğmayan bir ihtiyaç için tahliye davası açılamaz. Bu nedenle davanın reddi gerekirken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.3.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972