 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/15451
K: 1987/1422
T: 12.02.1987
DAVA : Davacılardan L.Y.'ın kiralanana ihtiyacı olduğunu ihtara rağmen davalının taşınmazı boşaltmadığını idida ederek davacılar adına bu davaya açmışlardır. Davalı vekili davanın yersiz olduğunu def'i olarak ileri sürmüştür. Aynı zamanda davanın süresinde açılmadığını beirtmiştir. Mahkeme tahliyeye karar vermiş, vaki temyiz üzerine davanın süresinde açılmadığından bahisle karar verilmiş, eski kararda direnilmiş, temyiz üzerine H.G.K. davanın süresinde olduğunun kabulle esasın incelenmesi için dosyayı dairemize göndermiştir.
Davacılardan L. halen oturduğu yere sığmadığını ve bu yerin gari sıhhi olduğunu bu itibarla kiralananda ikamet etmek istediğini iddia etmiştir. Son oturumda davalı vekili kiralananın bulunduğu binada davacıların müştereken paydaş bulundukları 2, 3, 4, 5, ve 7 nolu dairelerin halen boş olduğunu bunlardan birisinde ihtiyacın giderilebileceğini belirtmiş, buna karşılık davacı vekilide dava yolu ile boşalan dairelerimiz yok demiştir. Davacı vekilinin bu beyanı açık değildir. Bütün sorun ihtiyaçlının ihtiyacını giderebileceği bir dairenin bulunup bulunmadığı hususunda toplanmaktadır. Halen ihtiyaçlının oturduğu yerde yapılan keşif de hükme yeterli değildir. Bu itibarla öncelikle ihtiyaçlının ihtiyacının giderebilecek kiralananın dışında müstakilen ihtiyaçlıya ait veya ihtiyaçlının paydaş olduğu boş bir daire olup olmadığını taraflardan sorularak, ihtilaf halinde bu konuda deliller toplanarak saptanması, ondan sonra gerek ihtiyaçlının bulunduğu dairede gerekse kiralanan ile boş daire mevcutsa orada uzman bilirkişi aracılığı ile keşif yapılarak sağlık ve nüfus adedi itibariyle ihtiyaçlının hangi yerde oturmasının uygun olacağının saptanması gerekir. Şayet kiralananın ihtiyaca uygun olduğu belirlenirse ihtiyaçlının halen oturduğu yerin davalıya teklif edilip edilmediği hususunun, teklif edilirse bedel yönünden bunun samimi olup olmadığı cihetini belirlenmesi, varılacak sonuç dairesinde davanın çözümlenmesi gerekirken bundan zuhul ile eksik inceleme neticesi hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icabetmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.2.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.