 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/15276
K: 1988/3197
T: 03.03.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliye istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili inşaat ve taahhüt işleri ile meşgul olduğunu, gerek büro olarak, gerekse işlerinin koordinasyonunu sağlamak bakımından irtibat bürosu olarak kullanmak amacıyla taşınmaza müvekkilinin ihtiyacı olduğunu iddia ile tahliyesini istemiştir. Davalı vekili ihtiyaçlının Ankara'da inşaat ve taahhüt işleri yaptığını, İstanbul'da ikinci bir büro açma amacını güttüğünü, ticaretini tevsil etmek istediğini İstanbul'da bir işinin olmadığını ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını savunmuştur. Dinlenen tüm tanık ifadelerinden ihtiyaçlının halen Ankara'da ikamet ettİği ve Ankara'daki taahhüt işlerinin devam ettiği bu işleri tasfiye ettikten sonra İstanbul'da koordinesi gereken bir işinin bulunmadığı belirlenmiştir. Davacı vekili Kumkapı Muhtarlığı'ndan bu semtte oturduğuna dair bir belge ibraz etmişse de; bilahare davalı vekili tarafından ibraz edilen aynı muhtarlıktan verilen belgeye göre davacının bu semtte oturmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca davalı tanıklarından Kenan, kiralananın bulunduğu Etiler'de büro olmaya elverişli taşınmazını kısa bir süre içinde sattığını, burada da ihtiyacını gidermesi mümkün olduğunu belirtmiş, davacı vekili buna açıkça karşı çıkmamıştır. 6570 sayılı Yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni olarak kabul etmiştir. İleride gerçekleşmesi mümkün bir ihtiyaç nedeniyle dava açılamaz. Dosyadaki tüm delilere göre ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kiralanın tahliyesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.