 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/15162
K: 1988/3073
T: 01.03.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan vakıf davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, vakfın tescili isteğine ilişkindir. Mahkemece tescile karar verilmiş ve karar Vakıflar İdaresi'nce temyiz edilmiştir.
MK.nun 73. maddesine göre vakıf, başlı başına mevcudiyeti haiz olmak üzere bir malın belli bir gayeye tahsisidir. Bir mamelekin bütünü veya gerçekleşmiş yahut gerçekleşeceği anlaşılan her türlü geliri veya ekonomik değeri olan haklar vakfedilebilir. Mal kavramı içinde taşınır ve taşınmaz mallar, menkul kıymetler, bir işletme, intifa hakkı ve nakit para bulunmaktadır.
Günün sosyal ve ekonomik koşulları nazara alınarak vakfın gayesinin gerçekleştirilmesine yeterli mal varlığının fiilen bulunması zorunludur. İleride zaman zaman gerçek veya tüzel kişiler tarafından yapılacak bağış veya yardımlar gerçekleşmiş mal varlığı olarak kabul edilemez.
Olayımızda; vakfın tüzüğünü teşkil eden vakıf senedinde vakfın amacının muhtaç durumdaki ilk-orta-lise ve yüksek okulda okuyan öğrencilerden bir veya birkaç öğrenciyi yurt içinde veya dışında öğrenimlerini tamamlamak için maddi manevi yardımda bulunmak olduğu ve dördüncü maddede de amacı gerçekleştirmek için bir milyon liranın tahsis edildiği belirtilmiştir. Bu günkü ekonomik koşullar içinde vakfa tahsis edilen paranın amacı gerçekleştirmeye yetmeyeceği açık seçik anlaşılmaktadır. Oysa yukarıda belirtildiği gibi vakfa tahsis edilen mal varlığını amacın gerçekleştirilmesine yeterli olması gerekir. Karar bu sebeple bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 1.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.