 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/14734
K: 1988/3060
T: 01.03.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan vakıf davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, vakfın tescili isteminden ibarettir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hükmü Vakıflar Genel Müdürlüğü temyiz etmiştir.
MK.nun 73. maddesine göre vakıf, başlı başına mevcudiyeti haiz olmak üzere bir malın belli bir gayeye tahsisidir. Bir mamlelekin bütünü veya gerçekleşmiş yahut gerçekleşeceği anlaşılan her türlü geliri veya ekonomik değeri olan haklar vakfedilebilir. Mal kavramı içinde taşınır ve taşınmaz mallar, menkul kıymetler, bir işletme, intifa hakkı ve nakit para bulunmaktadır.
Günün sosyal ve ekonomik koşulları nazara alınarak vakfın gayesinin gerçekleştirilmesine yeterli mal varlığın fiilen bulunması zorunludur. İleride zaman zaman gerçek veya tüzel kişiler tarafından yapılacak bağış veya yardımlar gerçekleşmiş mal varlığı olarak kabul edilemez.
1 - Tescili istenilen Saime Bor Eğitim ve Kültir Vakfı'nın amaçlarının neden ibaret olduğu vakıf senedinin 5. maddesinde gösterilmiştir. Kurucular vakıf senedinin 23. madesinin son bendinde, vakfın tescili ve ilanını müteakip 15 gün içerisinde taahhüt ettikleri paraları vakıf adına açılmış banka hesabına yatıracaklardır denilmektedir. Bu doğru değildir, öncelikle taahhüt edilen paraların tescilden önce yatırılması ve aynı maddede Saime Bor Adi Komandit Şirketi'nde bulunan hisse senetlerinin kaç lira olduğunun belirtilmemesi,
2 - Vakıf senedinin 10. maddesinde, vakıfdan ayrılanların birikmiş para ve tazminatlarının 5 yılı aşmamak kaydı ile üyelere iade edilmesi. 3 - Vakıf senedinin geçici 2,3,4, ve 5. maddeleri ile Saime Bor Komandit Şirketi'nin tüm alacak ve borçlarının vakfa tahmil edilmesi doğru değildir.
Bu nedenlerle, karar usul ve kanuna aykırı olduğundan bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK. nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz eden iadesine, 1.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.