 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/14046
K: 1988/1822
T: 10.02.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur. Davacı vekili müvekkilinin halen bir iş yapmadığını, dava konusu taşınmazda oğulları ile birlikte madeni yağ toptan ve perakende ticareti yapacakları iddiası ile bu davayı açmıştır. Davalı vekili davacının mülkiyeti kendisine ait dava konusu mecurun yakınında Saimekadın Petrol Ofisi bayiliği adında bir benzin istasyonu bulunduğunu, burada madeni yağ satışı yapmalarının mümkün olduğunu, davacının samimi bulunmadığını, amacın yüksek ücretle mecuru yeniden kiraya vermek olduğunu savunmuştur.
Dinlenen tanıkların davacı (H.Ş.)'nun 70 yaşlarında bir kimse olduğunu, oğullarının çalıştırdığı ve halen iş yaptıkları yerde sözleşmeleri gereği sadece petrol ofisine ait madeni yağları sattıklarını, her çeşit madeni yağ satabilmeleri için de mecura ihtiyacı bulundukları ifade etmişlerdir. Davacı müstakil iş yapacağını iddia etmemiş, madeni yağ satışını oğulları ile birlikte kiralananda yapacağını belirtmiştir. Yapılan keşifte bilirkişi tarafından tanzim edilen rapora göre davacının oğullarının çalıştırdığı Mamak caddesi üzerinde kiralananın bitişiğindeki 113 no'lu yerde benzin pompaları, ayrıca yıkama yağlama bölümleri, petrolofisi markalı madeni ve hidrolik yağların satışının yapıldığı ve bu malzemelerin depolandığı anlaşılmaktadır. Davacının yıllarca oğulları ile birlikte bu işlerinde çalıştıktan sonra kiralananda madeni yağ satışı yapacağı şeklindeki iddiası ilave bir iş yapma isteği niteliğinde olup samimi olarak karşılanması mümkün değildir. Davacı vekili davalı idare vekilinin halen iş yapılan yerin mülkiyetinin davacıya ait olduğu yolundaki savunmasına da karşı çıkmamıştır. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni olarak kabul etmiştir. Toplanan tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığının kabulü ile davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçeyle tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.2.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.