 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/13869
K: 1988/1917
T: 11.02.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve 48.000 lira kira alacağının tahsiline ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1 - Dosya kapsamına, davalının 17.6.1987 tarihli oturumdaki açık ikrarına göre davalının kira alacağının tahsiline ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - B.K.'nun 260 ıncı maddesi uyarınca temerrüt sebebine dayalı tahliye davasını kiralayanın açması gerekir. Kiralayan durumunda olmayan malik veya kiralananı sonradan iktisap eden kimsenin önceden kiracıya ihbar göndererek malik olduğunu, kira bedellerinin bundan sonra kendisine ödenmesini istemesi, bu sonuçsuz kalırsa şartları haiz temerrüt ihtarı tebliğ ettirmesi, ondan sonra dava açması gerekir. Dava hakkına ilişkin bu hususun mahkemece kendiliğinden gözetilmesi icabeder. Kiracıya tebliğ edilen ihtarın yasal şartları taşıması, istenen kira parasının muaccel olması ve bu kira bedelinin en az verilen otuz günlük süre içinde ödenmemiş olması gerekir. Kira parası, götürülüp kiralayanın ayağında ödenmesi gereken borçlardan olduğundan ona götürülerek elden verilmesi veya masrafı kiracıya ait olmak şartıyla konutta ödemeli olarak gönderilmesi gerekir. Buna uygun olmayan ödemeler yasal değildir. Ancak buna aykırı bir ödeme teamülü taraflar arasında yerleşmişse ona uygun ödeme de geçerli sayılır. Kiracı veya kiralayanın temerrüdü bu esaslara göre çözümlenir.
Olayımızda: Davalıya keşide ve 15.2.1986 tarihinde tebliğ olunan ihtarnamede kira bedelinin ödenmesi için bir süre verilmediği gibi bu sürenin açıklandığı anlamına gelir şekilde B.K.'nun 260 ıncı maddesinden de söz edilmemiştir. Bu bakımdan ihtarnamenin yasal şartları taşımadığı ve temerrüt olgusunun gerçekleşmesine esas alınmayacağı ortadadır. Bu sebeple tahliye davasının reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte yazılı nedenlerle hükmün kira alacağının tahsiline ilişkin kısmının ONANMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün tahliyeye ilişkin kesiminin HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.2.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.