 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/13424
K: 1988/1472
T: 04.02.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir. Davacı, dava konusu yerin bulunduğu binada kat mülkiyeti tesis edildiğini, bütün birinci katın kendisine ait olduğunu, dava konusu taşınmazın zemin katında kendisinin ortak olduğu Tekiner Kollektif Şirketinin, turistik hediyelik eşya, turistik aksesuar ve bronz malzeme, banyo ve şömine aksesuarları ticaretiyle uğraştığını, dava konusu yerle bitişiğindeki 102 ve 103 parsel taşınmazların birleştirilmek suretiyle 1985 yılında askerden dönen oğlu (A.T.)'in hazır mutfak, banyo aksesuarı ve seramik eşya satışı ve teşhirine tahsis edeceğini ileri sürerek işbu davayı açmıştır.
Davalı davayı kabul etmemiş, tarafların gösterdikleri tanıklar dinlenmiş, yapılmak istenen işe uygun olup olmadığının tesbiti için mahallen bilirkişi marifetiyle keşif yapılmıştır.
Davacı tanıkları ihtiyaç iddiasını doğrulamışlar, davalı tanıkları da dava konusu yerin ancak büro olarak kullanılabileceğini, giriş yerinin yarısının arka tarafta bulunması sebebiyle satış yeri olarak kullanılamayacağını bildirmişlerdir.
1 - Mahallinde inceleme yapan bilirkişi tanzim ettiği 2.3.1987 tarihli raporunda, davacı tarafından birleştirilerek kullanılmasını ileri sürdüğü 102 no'lu büro için de Kadıköy 6. Sulh Hukuk Hakimliği'ne 1986/1325 esas sayılı dosya ile aynı maksat için tahliye davası açıldığı belirtilmiştir. Evvelemirde her iki dava arasındaki yakın irtibat sebebiyle Kadıköy 6. Sulh Hukuk Hakimliği'ndeki dava şayet sonuçlanmamışsa bu dosya ile birleştirilmesi gerekir.
2 - Bundan başka aynı bilirkişi 101,102,103 no'lu odalar arasındaki holün de katılması suretiyle tek hacim haline getirilmesi için taşıyıcı nitelikleri bulunmayan bölme duvarlarının kaldırılmasının mümkün olacağına işaret ettikten sonra büro katında bulunan dava konusu taşınmazın teşhir salonu ve mağaza halinde kullanılmasının genel uygulamanın dışında olduğundan ve üstelik bu kata arka sokaktan dar bir giriş ve koridordan geçilmek suretiyle satış yapılmak istenen eşyanın bu kata çıkarılıp indirilmesinin sorun yaratacağına değinilerek uygun olmadığı mütalaa edilmiştir. Mimar mühendis olan bu bilirkişinin belirtilen mütalaa ve raporu yeterli görülmemiştir. Mimar-mühendis bilirkişiden başka ticaret ve pazarlama işlerinde uzman bir bilirkişinin de iştiraki ile yeni bir inceleme ile bunun sonucuna ve alınacak rapora göre karar verilmesi daha isabetli olacaktır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 4.2.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.