 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/12410
K: 1988/377
T: 15.01.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı red etmiş, hüküm davacılar vekilince temyiz olunmuştur.
Davacılar vekili müvekkillerinden (F.A.)'ın damadının yanında ikamet ettiğini, ancak son zamanlarda aralarının açılması nedeniyle buradan ayrılıp kiralananda oturacağını iddia etmiştir. Davalı savunmasında ihtiyacın 80 yaşlarında olan ve uzun süredenberi davalının yanında ikamet eden kişinin kaloriferi olmayan mecurda oturmasının samimi sayılmayacağını, aslında binanın yeniden yıkılıp yapılması için davacıların bir müteahhitle görüşme yaptıklarını savunarak davanın reddini istemiştir. Dinlenen davacı tanıkları ihtiyaçlı (F.A.)'in damadının yanında oturduğunu, sağlık durumunun iyi olduğunu, damadı ile geçinemediğini söyleyerek ihtiyacı doğrulamışlardır. Davalı tanıklarının davaya etkili bir beyanları yoktur. Mahkeme davayı reddederken gösterdiği gerekçede ihtiyaçlı (F.)'in 1319 doğumlu olup 35 yılından beri damadının yanında bulunduğunu ve de ikamet ettiği yerin kendisiyle birlikte damadının ve ailesinin ihtiyacını karşılayabilecek büyüklükte ve nitelikte olduğunu, tek başına oturma isteğinin zorunlu bir tahliye nedeni kabul edilmeyeceğini belirtmiştir. İhtiyaçlı ile damadı arasında geçimsizlik olduğu tanık beyanları ile sabittir. Oturduğu yer geniş olsa ve uzun yıllardanberi bu yerde ikamet dahi edilse bir kimse, devamlı şekilde ve hayatı boyunca bu konutta oturmaya zorlanamaz. İhtiyaçlının tek başına oturma isteği zorunlu bir ihtiyaç nedenidir. Bu bakımdan mahkemenin aksine olan görüşü doğru değildir. Toplanan tüm deliller nazara alındığında ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK. 'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15.1.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.