 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/12390
K: 1988/353
T: 15.01.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
İşbu tahliye davası davacılardan ve Amerika'da öğrenim gören (S.S.)'in antrepoculuk yapacağı iddiası ile açılmıştır. İlk dava dilekçesinde işyeri ihtiyacından başka inşaat sebebine de dayanılmışsa da duruşma sırasında inşaat sebebinden vazgeçilmiş, dava sadece ihtiyaca hasredilmiştir. Davalı, ihtiyaçlının dava tarihinde yurda dönmediğini, davanın samimi olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Dinlenen davacı şahitleri ihtiyaçlının Amerika'da bulunduğunu doğrulamış ve kısa bir sürede döneceğini ifade etmişlerdir. Nitekim son celsede davacı vekili ihtiyaçlının duruşma salonunda bulunduğunu söylemiştir. Gerçekten dönüp dönmediği, dönüşünün kesin olup olmadığı, adı geçenin Amerika'daki tahsilini tamamlayıp tamamlamadığı araştırılmadan dava kabul edilmiştir. Oysa ileri sürülen ihtiyaç iddiasının dava tarihinde ve en azından yargılama sırasında gerçekleşmiş bulunduğunun saptanmış olması gerekir. Mahkemenin böyle bir saptama yapmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde tahliye kararı vermesi usul ve yasaya aykırı olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15.1.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.