 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/12244
K: 1988/186
T: 13.01.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı red etmiş hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Davacılar tek tapulu yer üzerine inşa edilmiş davalıların ayrı ayrı kiraları altında bulunan üç dükkanı tek dükkan haline getirip lokanta olarak kullanacaklarını, bu nedenle taşınmazlara ihtiyaçları olduğunu iddia ile bu davayı açmışlardır. Davalı (K.) ilk oturumda davayı kabul etmiştir. Böylece kabulle bu davalı hakkındaki dava subuta ermiştir.
Diğer davalılar yönünden işyeri ihtiyacı iddiasının öncelikle gerçek olup olmadığı araştırılması ve bu konuda taraf tanıklarının dinlenmesi gerekirken böyle bir araştırmaya girilmeksizin sadece mahallinde yapılan keşifte bilirkişinin ek raporunda açıklama yapılmaksızın esaslı tamirattan söz etmiş olmasına dayanarak davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
Her ne kadar 6570 sayılı yasada esaslı tedilat ve tamirat ayrı bir tahliye sebebi olarak kabul edilmiş ise de, ihtiyaç iddialarında da esaslı tamirat ve tadilat dışında taşınmazın kullanma maksadına uygun değişiklik yapılmasını da kabul etmek gerekir. Karara esas alınan bilirkişi ilk raporunda krokisinde A-B-C kısımlarının tek bir lokanta halinde birleştirilebileceği ve burada lokanta işinin yapabileceğine işaret etmiştir. Ancak 0-80 cm'lik kısmının ayrı müstakil bir bölüm halinde kullanılabileceği görüşüne yer vermiştir. Taşınmazlar arasında bulunan D kısmı halen boş bulunmaktadır. Aynı bilirkişi, ilk ek raporunda yine bu yerlerin tek bir lokanta işletmesine engel teşkil edebilecek bir durumun bulunmadığını da saptanmıştır. Bu saptamalar ve düşünceler karşısında esaslı bir tadilat ve tamiratı kabul etmemek gerekir. Nitekim bilirkişi ikinci ek raporunda esaslı tadilatı açıklamamıştır. Sadece bitişik mevcut durumların kaldırılmasından söz etmiştir. Böyle olunca davacıların diğer ihtiyaç delillerinin toplanıp sonucuna göre bir karar oluşturulması icap eder. Bu esaslara uygun olmayan hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13.1.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.