 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/12163
K: 1988/70
T: 12.01.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, bir kısım davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılmasından ibarettir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hükmü bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir.
Davacılar vekili müvekkillerden (L.D.)'un oğlunun evli olup, annesi ile beraber oturduğunu, bundan böyle kiralananda oturacağını ileri sürerek taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalılar ihtiyaç iddiasının samimi bulunmadığını, ihtiyaçlının annesine ait boş bir dairenin bulunduğunu, ihtiyaçlının dava devam ederken lojmana taşındığını, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, ihtiyaçlının lojmana taşındığını kabulle birlikte bu taşınmazın geçici olduğundan bahisle, ihtiyacın varlığını kabul ederek kiralananın tahliyesine karar vermiştir.
Davacı, (L.)'nin kendisine ait boş bir dairesinin olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Her ne kadar davacı (L.) bu daireyi oğluna tahsis edeceğini bildirmişse de, ihtiyaçlıya tahsis etmeyip halen askerde olan ve ihtiyacı doğmamış bulunan oğluna tahsis etmesi, iddiasında samimi olmadığını göstermektedir. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı kabul etmiş olup, doğmayan bir ihtiyaç için dava açılamaz. İhtiyaçlı, dava devam ederken lojmana girmiş ve halen de lojmanda oturduğuna göre, ihtiyacın varlığından bahsedilemez. Mahkeme, lojmana taşınmayı geçici kabul etmişse de, ihtiyaçlının geçici olarak lojmana taşındığına dair dosyada herhangi bir delil de bulunmamaktadır. Varsayımdan hareket edilerek lojmana taşınmayı geçici kabul edilerek, tahliye kararı verilmesi doğru değildir. Bu nedenlerle subut bulmayan davanın reddine karar verilmesi icap ederken aksi görüş ve düşünce ile yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 12.1.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.