 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E:1987/8760
K:1987/15164
T:30.09.1987
- KAMULAŞTIRMA DEĞERİNİN ARTIRILMASI
* ÖZET : Paranın kamulaştırma fonuna yatırılmış olması, malikin dava açmasına engel değildir.
(2709 s. Anayasa m. 64)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği. görüşülüp düşünüldü:
Davacının taşınmaz mallarının, baraj yapımı nedeni ile kamulaştırıldığı ve başka bir yerde isteği ile iskan edildiği anlaşılmaktadır.
2510 sayılı iskan Kanununa 29.6.1970 gününde yürürlüğe giren 1306 sayılı Kanunla eklenen 1- ek maddenin 3. fıkrasında, "iskan edilecek kimselerin taşınmaz malları için özel kanunlar gereğince veya kamulaştırma neticesinde kendilerine ödenecek bedeller, ilgili idarelerce bu- kanun hükümlerine göre kurulacak özel iskan fonuna yatırılır. Bu suretle yatırılan bedeller, ek 5. madde dışında kalan diğer iskan yardımları ve borçlanma bedelleriyle, mahsup muamelelerine tabi tutulur" hükmü yer almaktadır.
Görüldüğü gibi iskan fonuna yatırılacak bedel kanunlara uygun bir biçimde belirlenip kesinleşen, kamulaştırma parasıdır. Zira Anayasanın 46. maddesi uyarınca kamulaştırma parasının kanunlarda gösterilen biçimde hesaplanmasını sağlamak için malikin dava açmasını engelleyen bir hüküm yoktur. Bu paranın kamulaştırma fonuna yatırılacak olması da malikin dava açmasına engel değildir. Çünkü yukarıda da açıklandığı gibi, malikin iskandan doğan borç, saptanan ve fonayatırılan kamulaştırma parası kadar mahsup işlemi sonunda azalacaktır. Böylece davacının hukuki yararının bulunduğu da açıkça belirlidir.
Davacı isteği, 2942 sayılı Kanunun çerçevesinde incelenip sonu~u uyarınca yalnız kamulaştırma parasının artırılmasına veya redde karar verilecek yerde, kamulaştırma parasının fonayatırılması nedeniyle davacının dava açma hakkının bulunmadığından söz edilerek redde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
Davacı vekilinin temyiz itirazı yerinde görüldüğünden hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istediğinde ödeyene geri verilmesine, 30.9.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.