 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1987/27885
K: 1988/116
T: 18.01.1988
DAVA : Taraflar arasında 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca yönetim planı yapılması ve yönetici tayini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Kat mülkiyetine geçilmiş üç bağımsız bölümden oluşan bir taşınmazda her üç kat maliki yönetici seçiminde ve yönetim planını düzenlenmesinde anlaşamadıklarından, 2 no'lu daire maliki davacı tarafından öteki 1 ve 3 no'lu daire malikleri aleyhine açılan bu davada, mahkemece yönetici atanmasının zorunlu olduğu yazılıdır.
Zorunluk bulunmayan hallerde bu konudaki anlaşmazlığın yönetim palanındaki hükümlere göre çözümlenmesi gerekir.
Dava konusu apartmanda 3 bağımsız bölüm bulunduğuna göre, yönetici atanması zorunlu değildir. Ancak, aynı yasanın 33. maddesiyle kat malikleri arasındaki anlaşmazlıkların çözümlenmesi görevi mahkemeye verilmiş olmasına ve yapılan bir toplantıda yönetici seçiminde anlaşma sağlanamadığının saptanmasına göre Mahkemece bir yöneticinin atanmasına karar verilmesi gerekirken, kat maliklerince ikinci bir toplantı yapılmadığından söz edilerek istemin reddine hükmolunması doğru görülmemiştir.
Yönetim planı ile ilgili isteme gelince, aynı yasanın 27. maddesine göre, yönetim planları kat malikleri kurulunca düzenlenir. Hazırlanan bir yönetim planı taslağının hükümlerinde kat malikleri arasında bir anlaşmazlık bulup ve bu yüzden tüm kat maliklerinin imzaları sağlanamıyorsa, bu konuda hakime başvurabileceği, 33 ve 28. maddeler gereğidir. Mahkeme, yapılan itirazları inceleyerek yasaya uygun biçimde düzenlettireceği bir yönetim palanının, kat maliklerince kabul edilmiş sayılmasına karar verir. Davacı Mahkemeye böyle bir plan taslağı veremediğine göre, Mahkemece bu istemin reddedilmesinde bir tutarsızlık bulunmamıştır.
Davacının temyiz itirazları, yönetici atanması yönünden doğru olduğundan hüküm yukarıda açıklanan nedenle H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.1.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.