DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti yasası uyarınca dükkan cinsli bağımsız bir bölümün kafebar şeklinde çevrildiğinden yeniden dükkan biçimine dönüştürülmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili yönünden süresinde istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Kat irtifaklı bir işhanında davalıya ait dükkanın (kafebar) şeklinde kullanılmasına başlanması üzerine, kat malikleri kurul işhanında çalışanların ve buraya alış verişe gelenlerin rahatsız edildikleri gerekçesiyle burasının yeniden dükkan şekline dönüştürülmek üzere dava açılması için yöneticilere yetki vermiş ve bunun üzerine yönetim kurulu tarafından açılan bu dava ile davalıya ait bağımsız bölümün dükkan haline dönüştürülmesine karar verilmesi istenilmiştir.

Dava konusu bağımsız bölümün cinsi tapu kaydında (dükkan) olarak yazılıdır. Dükkanlar birer işyeridir. Bir işyerinde yapılacak çalışmanın niteliğinin ve türünü tayin hakkı o bağımsız bölümün malikine aittir. Kat malikleri kurulunun bu konuda takdir hakkı yoktur. Davalının kafebar şeklinde çalışma yapması bağımsız bölümünün işyeri niteliğine aykırı olmadığından kat malikleri kurulunca bunun aksine karar alınması, yasaya uygundur.

Ancak, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 18. madesine (kat maliklerinin, gerek bağımsız bölümleri gerekse ortak yerleri kullanırlarken doğruluk kaidelerine uymak ve özellikle birbirlerini rahatsız etmemekle yükümlü oldukları) yazılıdır. Böyle olunca davalının bu çalışma tarzı ile öteki kat maliklerinin rahatsız olması halinde, bu rahatsız edici durumun önlenmesi için hakimin müdahalesi istenebilir. Bu durumda uzman bilirkişilerce yapılacak inceleme sonucuna göre karar verilir.

Her ne kadar mahkemece inşaat mühendisi bir bilirkişiye inceleme yaptırılmış ise de, yaptırılan inceleme ve alınan rapor yeterli görülmemiştir. Kanunun özelliği gözönünde tutalarak bu incelemenin yeterli (sosyolog, tüccar ve inşaat mühendisinden oluşacak) üç kişilik bir bilirkişi kuruluna yaptırılması ve varılacak sonuca göre 18. madde çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, bu yönde hiç bir araştırma yapılmadan ve sadece kat maliklerinin bu konuda karar alma yetkisi olmadığından söz edilerek, davanın reddine hüküm olunması doğru bulunmamıştır.

Davacının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan hükmün yukarda açıklanan nedenlerle H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA 5.10.1987 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972