 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1987/6997
K: 1987/7152
T: 06.10.1987
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 925.000 liranın dava tarihi olan 10.6.1982 tarihinden 19.12.1984 tarihine kadar % 5, bu tarihten sonra % 30 yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün davalılar avukatı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : 1 - (....)
2 - Davacı, kimsesiz olduğunu sandığı (N.) adlı kadınla yirmi iki yıl birlikte karı koca gibi yaşadığını, bu arada arasını ona ferağ ettiğini, daha sonra da üstüne binalar yaptığını, (N.)'nin ölümünün arkasından ondan aldığı vekaletnameyi işleme koyarak taşınmazları adına çevirttiğini; fakat davalı mirasçılarının ortaya çıkarak tapu iptaline giriştiklerini bildirerek yaptırdığı binalar bedeli 925.000 liranın ödettirilmesini istemiştir. Mahkemece, davacınına ileri sürdüğü olgu, tümüyle benimsenerek dava kabul edilmiştir. Oysa, davacının inşaata 1965'te başladığı, taşınmazın 27.4.1967'de (N.)'ye ferağ edildiği ve davacının inşaatı bu günden sonra da sürdürdüğü, dosyadaki tesbit kaydı ve tanık anlatımlarından anlaşılmaktadır. Öyleyse davacı, ferağ anına kadar oluşturduğu inşaat bölümüne ilişkin bedeli, (N.)'nin mirasçılarından isteyemez. Yerel mahkemenin bu yönü gözden uzak tutması, bozmayı gerektirir.
3 - Davacının "hukuki sebebi" Borçlar Kanununun 61 ve sonraki maddelerinde belirlenen nedensiz zenginleşmedir. Nedensiz zenginleşmede geri verme borcu, zenginleşmenin geçersiz bir nedene dayanması durumunda hemen; geleceğe yönelik bir neden bulunuyorsa onun oluşmadığı an; var olan bir neden bulunuyorsa onun oluşmadığı an; var olan bir neden varsa onun ortadan kalktığı zaman doğmuş olur. Somut olayda geri verme borcunun giderlere katlanıldığı gün yerine (N.)'nin ölüm günü olduğu benimsenerek değerlendirmenin buna göre yapılmasının yasal dayanağı yoktur. Bu bakımdan da karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2 ve 3) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 6.10.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.