 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1987/2120
K: 1987/2408
T: 31.03.1987
DAVA : Taraflar arasındaki yangına sebebiyetten doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : Dava tazminat isteğine ilişkin olup husumet iki kişiye yöneltilmiştir. İddiaya göre davalıların kayık imalathanelerinde çıkan yangın, davacının evine sirayet ederek orada bulunan eşyanın yanmasına ve kaybına sebebiyet vermiştir. Mahkemece deliller toplandıktan sonra işyerinin davalılardan yalnız (A.T.)'a ait olduğu kabul edilmekle beraber, çıkan yangında her ikisinin herhangi bir kasıt, ihmal veya dikkatsizlikleri bulunmadığı anlaşılmakla subuta ermeyen davanın reddine karar verilmiştir. Oysa dava dilekçesindeki açıklamalarda iddiaya dayanak olarak yalnız Borçlar Kanunu'nun 41 inci maddesinde düzenlenmiş olan haksız fiile değil ayın zamanda Medeni Kanunun 656 ncı maddesinde düzenlenmiş bulunan malikin mesuliyetine dayanılmış olduğunu kabulü gerekir. Sözü edilen 656 ncı madde hükmüne göre, bir malikin gayrimenkulünü kullanırken hakkına tecavüz edilmesinden dolayı bir zarara uğrayan kimse uğradığı zarar ve ziyanı tazmin ettirebilir. Malikin bir kusurunun bulunmaması kendisini tazmin mükellefiyetinden kurtarmaz. O halde mahkemenin olayda uygulanması gereken kanun hükmünü kendiliğinden belirleyerek o doğrultuda araştırma yapıp varacağı sonuca göre bir karar vermesi gerekirken böyle bir inceleme yapılmaksızın sadece kusur bulunmadığından söz edilerek davanın reddi yoluna gidilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA,(...) 31.3.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.