 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1987/1743
K: 1987/2570
T: 07.04.1987
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 550.000 liranın 5/8 oranındaki miktarı (A.E.)'ya, 3/8 oranındaki miktarı (C.E.)'ya ait olmak üzere her iki davalıdan olay tarihi olan 17.8.1985 tarihinden itibaren % 30 yasal faizi ile birlikte ortaklaşa ve zincirleme alınarak davacı TEK Genel Müdürlüğüne ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalılardan (C.E.) tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : Dava trafik kazasından doğma tazminat isteğine ilişkindir. Davalılardan sürücü (A.)'nın kullandığı davacı idareye ait kamyonet şarampole yuvarlanmak suretiyle hasara uğramıştır. Aynı kamyonette yolcu olarak bulunan ve aynı idarede işletme müdürü olarak çalışan (C.)'in yaralanmış olmasından ötürü sürücü hakkında açılan ve mahkumiyeti ile sonuçlanmış bulunan kamu davasında Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesince düzenlenmiş 27.12.1985 günlü raporda virajlı yolda müdürünün isteği üzerine geri yönde seyreden (A.)'ın gerekli dikkatle taşıtı yönetmemiş olmasından ötürü 5/8 arınında ve yol özelliklerini dikkate almadan geri yönde seyretmesini sürücüden isteyen amir durumundaki (C.)'in ise 3/8 oranında kusurlu bulundukları tesbit edilmiştir. Dava dilekçesinde bu rapora dayanılarak zararın (C.)'den de müteselcilen tahsiline karar verilmesi istenilmiş ve mahkemece anılan rapor benimsenerek hüküm kurulmuştur.
Oysa bir kimsenin tazminatla sorumlu tutulabilmesi için onun eylemi ile zararlı sonuç arasında uygun illiyet bağının bulunması gerekir. Davaya konu olan olayda davalı (C.) davacı idareye ait araçla yolculuk ederken sürücü olan diğer davalıya alışveriş yaptıkları bakkaldan 150 metre kadar uzaklaştıktan sonra eksik kalan sebzeyi de aynı yerden almak üzere geri dönülmesini istemiş ve kamyonet geri vitesle oradan ancak 3 metre kadar gittikten sonra sol arka tekerleğin şarampole düşmesi ile olay gerçekleşmiştir. Sürücü yolun toprak olduğunu ve zeminin kaygan bulunduğunu bilmektedir. Trafik kurallarına göre her sürücü aracının onun teknik özelliğine göre ve yolun durumuna uygun bir biçimde kullanmak zorundadır. Olayın açıklanan gerçekleşme biçimine göre zararın sadece sürücünün kusurlu eylemi sonucunda oluştuğunun kabulü gerekir. Her ne kadar geri gidiş davalı (C.)'in isteği üzerine yapılmış ise de her tabii illiyet bağı Medeni Hukuk bakımından sorumluluğu intaç etmez. Aksi halde zorunluluk hakkı sınırlamasını kaybeder ve taşınmaz bir hal alırdı. Mevcut şartlardan sorumluluğu doğuranı, vuku bulan şekilde bir sonucu meydana getirmeğe insanın genel tecrübelerine göre elverişli olması halinde uygun illiyet bağı var kabul edilebilir. Belli bir hareket hayat kurallarına bir başka deyişle hayatın normal gidişine ve tecrübelere göre beklenen sonuç için sebep olabilir. Yani bir olayın sebep olarak kabul edilebilmesi için vuku bulan şekilde bir sonucu meydana getirmeye elverişli ve sonucun oluşmasına yardımcı olması gerekir. O halde davalı (C.) eylemi ile trafik olayı açısından zararlı sonuç arasında uygun illiyet bağı bulunmadığı gözetilmeksizin adı geçenin de tazminatla sorumlu tutulmuş bulunması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA,(....) 7.4.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.