DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 2.268.822,25 lira maddi ve manevi tazminatın dava tarihinden itibaren % 30 yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine, davacıların fazla isteklerinin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:

KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre öteki itirazlarının reddi gerekir.

2 - Maddi tazminat yönünden yapılan hesap sırasında iskonto ölçüsü bulunurken 4.3294 rakamı ile çarpılmıştır. Bu rakamın dayanakları gösterilmediğinden denetim olanaklarından yoksundur. Bu bakımdan karar bozulmalıdır.

3 - Borçlar Kanunun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri gözönünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. bu para tutarı aslında ne tazminat, ne de cezadır. Çünkü mamelek hukuka ilişkin zararın karşılanmasını amaç edinmediği gibi kusurlu olana yalnız hukukun ihlalinden dolayı yapılan bir kötülük de değildir. Aksine olarak zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Aynı zamanda ruhi ızdırabın dindirilmesini amaç edindiğinden tazminata benzer bir fonksiyonu da vardır. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktarı mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/6 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlarda açıkca gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.

Davaya konu olan işte olayın gelişimine ve kusur durumuna göre toplam 1.750.000 lira manevi tazminat takdiri bozmayı gerektirir. Davalı taraf açıklanan nedenlerle daha ılımlı düzeyde manevi tazminatla sorumlu tutulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2 ve 3) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA), öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine bir ve üçüncü bentlerde oybirliği, ikinci bentte oyçokluğuyla 30.3.1987 gününde karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Bilirkişi tarafından düzenlenen 17.10.1986 günlü hesap raporunda ölen Esma'nın davacı eşi Hüseyin'in 5 yıl süreyle destek olacağı ve ölüm tarihindeki yıllık kazancının 456.250 lira olduğu ve bu yıllık net kazancın sabit kalacağı kabul edilerek, diğer değişle 5 yıllık destek süresinde hiç artmayacağı varsayılarak devresonu taksitleri %5 arttırımlı müddet sonu baliğ

kn-1

değeri tablosunun (------), zarar süresi 5 yıl karşılığında bulunan (5.2556)

k-1

kat sayısıyla çarpılarak 5'e bölünmeden (456.250 X 5.5.5256 = 2,521.055 : 5 = 504.211 TL.), sadece tazminatın peşin alınması esasına göre düzenlenen devre

kn-1

sonu taksitleri müddet sonu değeri (peşin değer) tablosundaki (--------, kn(k-1)

zarar süresi (n) 5 yılın karşılığı (4.3294) katsayısını 504.211 TL yerine, 456.250 TL ile çarparak sonuca gitmiştir. bu uygulamanın davacıların aleyhine olduğu açıktır. Fakat karar davacılar tarafından değil, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

HUMK'nun 275. maddesinin 2 cümlesi gereğince "Hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgi ile çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişi dinlenemez". Maddi tazminat hesabında uygulanan tablolar çok yaygın ve (4.3294) rakamının, devre sonu taksitleri müddet sonu değeri tablosundaki 5 yıllık zarar süresinin karşılığı olduğu çok açık olmasına rağmen, bilirkişinin bu rakamın dayanakları göstermediğinden bahisle kararın bozulması, denetim görevini yapan Yargıtay'ın kararına konu edilmesi ve bozma nedeni yapılması (davacının temyizi bulunmadığından) HUMK'nun 275. maddesinin anılan hükmü karşısında uygun görülmemiştir.

Bu nedenlerle kararın sadece üçüncü bentteki nedenlerle bozulması gerektiği görüşündeyim.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972