 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1987/10677
K: 1988/1297
T: 09.02.1988
DAVA : Taraflar arasındai haksız eylemden doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1.243.1955 liranın rapor tarihi olan 28.11.1986 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün davalılar avukatı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra, dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Dava, davalılara ait fabrikaların bacalarından çıkan yakıcı ve kurutucu gaz ve dumanlar nedeniyle üründe hasıl olan zararın tazminine ilişkindir.
Davalılar ait fabrikaların bacalarından çıkan yakıcı ve kurutucu gaz ve dumanlar nedeniyle ürünce hasıl olan zararın tazminine ilişkindir.
Davalılar vekilleri olayda 2872 sayılı Çevre Kanunun 3b maddesinin (f) bendi ve 28. maddesinin birlikte ve birbirleriyle ilgili yanları gözetilerek uygulanması gerektiğini, müvekkillerinin sorumlu tutulamayacağını bildirmiş ve davanın reddine savunmuştur.
Dava, Türk Medeni Kanunun 656 ve 661. maddelerine dayanılarak açılmıştır. 2872 sayılı Çevre Kanunun 28. maddesinin 2 fıkrası kirletenin meydana gelen zarardan ötürü genel hükümlere göre tazminat sorumluluğu saklıdır hükmünü getirmiştir. Bu hükümden de açıkca anlaşıldığı gibi anılan Çevre Kanunun ile kirletenin sorumluluğu hakkında getirilen hükümler, diğer sorumlulukları bertaraf edecek nitelikte değildir. Burada sorumlulukların yarışması (telahuk ilkesi) söz konusudur. Zarar gören somut olayda hangi şartları kendisi lehine görüyorsa ona göre bir seçim yapıp davasını Çevre Kanununun 3. maddesinin (f) bendine veya Medeni Kanunun 656. maddesine yahıt koşulları bulunduğu takdirde Borçlar Kanunun 58. maddesine dayandırma hakkına sahiptir. Olayımızda da davacı, davasını Medeni Kanunun 656 ve 661. maddelerine dayandırmış bulunmaktadır. Bu bakımdan olayda Çevre Kanunu hükümlerinin uygulanması gerektiği konusundaki görüşe iştirak edilememiştir.
Dosya içeriğine göre zararın varlığı ve kapsamı konusundaki itirazlarda yerinde görülmediğinden hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Dosyadaki yazılar, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir yolsuzluk görülmemesine, özellikle yukarda belirtilen gerekçelere göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün (ONANMASINA) ve davacı yararına takdir edilen 24.800 lira duruşma avukatlık parasının temyiz eden davalılara yükletilmesine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harç 13.950 liradan alınması gereken onama harcı 12.439 liranın mahsubu ile geri kalan 1.511 liranın davalılara istekleri halinde geri verilmesine, 9.2.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.