 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
üçüncü Hukuk Dairesi
E:1987/7658
K:1987/9223
T:29.09.1987
- KİRA PARASININ SAPTANMASI
* ÖZET : Kira parası konusunda kökleşen Yargıtay İçtihatlarına uygun olarak saptanan kiranın, hak ve nesafet ilkeleri ile de çelişmemesi gerekir.
(YIBK., 21.11.1966 gün ve 19/10 e.)
Dava dilekçesinde, kira parasının yıllık 3.600.000,- lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 76.664,- lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde Olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, dava konusu lşyerinin özelliklerinden, bölgenin niteliklerinden bahsedilerek, çok düşük olan kira parasının aylık 300.000,- liraya çıkarılması istenmiştir.
Bilirkişi raporunda bu yön üzerinde durulmadığı gibi, tesbit editen kira parasının, hak ve nesafete uygun bir kira parası olduğundan da söz edilmemiştir.
Bilirkişi raporunda yapılan incelemeler Yargıtay'in kökleşen İçtihatlarına uygun ise de, tesbit edilen bu kira parasının hak ve nesafet ilkeleri ile de çelişmemesi gerekir.
Dava konusu işyeri 1976 yılında 10 yıl süreli bir kira sözleşmesi ile kiralanmıştır.. Bu 10 yıl içinde o yörede kira parasını etkileyen büyük değişiklikler olmuş ve bu değişiklikler o bölgedeki işyerlerini etkilemiş ve kira paralarında büyük artışlara neden olmuşsa bu etkenlere göre, tesbit edilen kira parasının hak ve nesafete uygun bir oranda, ayrıca artırılması ve aşırı olmayan bir kira parasının saptanması gerekir. Bilirkişinin bu yönde de bir inceleme yapıp, tesbit edilen kira parasının ayrıca bu nedenle de belli bir oranda artırılmasının uygun olup olmadığını belirlemesi gerekir.
Bilirkişiye bu yönde bir inceleme yaptırılıp ek rapor alınması ve tesbit edilen kira parasında ayrıca bir artış gerekip gerekmediğinin, belli yöntemlere göre tesbit edilen kira parasının hak ve nesafet ilkelerine de uygun olup otmadığı'nın da denetlenmesi gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA, ve peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 29.9.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.