DAVA : (F.N.A.) ile (A.Ö.) ve arkadaşları arasındaki veraset davasının

yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalılar tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Medeni kanunun 552 nci maddesinde "en yakın kanuni mirasçıların tamamı tarafında reddolunan miras, sulh mahkemesince karı kocadan sağ olana tebliğ ve onun tarafından ancak bir ay içinde miras reddolunabilir" denildikten sonra 553 üncü maddede "miras füruun tamamı tarafından red edilmiş ise, red keyfiyeti Sulh Makmesenice karı kocadan sağ olana tebliğ olunur ve onun tarafından ancak bi ay içinde kabul olunabilir" şeklinde bir hüküm konmuştur. Görülüyor ki iki maddenin kapsadığı hükümler birbirlerinin benzeridir. Sadece 552 nci maddede (en yakın bütün mirasçılar) deyimi yerine 553 üncü maddede (füruların cümlesi) sözleri yer almıştır. Bu değişik ifadelere rağmen sonucu itibariyle iki hüküm birbirine eş bulunmaktadır. bu farklılık bir çeviri yanlışlığından meydana gelmiştir. zira kaynak İsviçre Medeni Kanununda 552 nci maddenin karşılığı olan 573 üncü madde (ölenin en yakın mirasçıları tarafından reddedilen miras, iflas dairesi tarafından tasfiye edilir. Borçlar ödendikten sonra geriye kalan kısım, red vaki olmamış gibi hak sahibi olanlara verilir) şeklindedir. 20.9.1950 günlü ve 4/10 sayılı İçtihadı Birleştirme kararının gerekçe bölümünde açıklandığı gibi Medeni Kanunun uygulanmasında metinlerin kaynak kanuna uygun olarak yorumlanması asıldır. İlmi İçtihatlar da bu doğrultudadır. Zaten aksini düşünmek mümkün değildir. Çünkü Medeni Kanunumuzun miras sistemine göre mirasçısı yoksa tereke hazineye geçer (M.K. 448). Burada bir noktanın gözden kaçırılmaması gerekir. İsviçre metninde tasfiyenin iflas dairesinde yapılacağı öngörülmüştür. Oysa bizde buna gerek yoktur. Çünkü Sulh Hakimi terekeyi tasfiye ile görevlidir. Esasen Adalet Bakanlığınca hazırlanıp 1984 yılında yayınlanan Medeni Kanun Ön Tasarısında 552. madde kaynak kanuna uygun olmak üzere (en yakın mirasçıların hepsi tarafından reddolunan miras sulh mahkemesince iflas kuralına göre tasfiye) edileceği şeklinde düzenlenmiştir.

Miras bırakan (Ş.Ö.) ölmüş, geriye eşi (G.) ile çocukları (E.), (M.) ve (C.) kalmıştır. Miras bu mirasçıların hepsi tarafından reddedilmiş, ret 18.1.1968'e 72-1 sayılı ilamla tescil edilmiş ve mirası red eden mirasçıların rücu talebiyle açtıkları dava da red edilip kesinleşmiştir. Şu durumda olaya medeni kanunun 551 inci maddesi değil 552 ve 553 üncü maddelerinin uygulanması gerekir. Hal böyle olunca miras ölenin 2 nci derece mirasçıları olan kardeş çocuklarına geçmez. tereke tasfiye olunur (M.K. 552). Borçlar ödendikten sonra geriye kalan kısım red vaki olmamış gibi yine hak sahiplerine yani birinci derece mirasçılara verilir. Bu bakımdan davanın reddi gerekirken aksine düşüncelerle (Ş.Ö.)'nin mirasının ikinci derece mirasçılarına intikaline karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 3.3.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972