 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İkinci Hukuk Dairesi
E: 1987/4125
K: 1987/5288
T: 16.06.1987
DAVA : Kebire ile Teoman arasındaki babalık davasının kayyım M. İlhan huzuruyla yapılan muhakemesi sonunda verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davalı tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Evlilik mevcut iken veya sona ermesinden itibaren üçyüz gün içinde doğan çocuğun babası, kocadır (MK.m.241). Davacı Kebire, 4.10.1982 günlü kararla kocasından boşanmış ve bu boşanma kararı 21.1.1983 tarihinde kesinleşmiştir. Şu durumda davacının evliliğinin, boşanmanın keşinleştiği tarihte sona erdiğinin kabulü zorunludur. Babalığı söz konusu olan çocuk ise 28.10.1983 gününde yani davacının evliliğinin sona ermesinden itibaren üçyüzgün geçmeden doğmuştur. Bu bakımdan Medeni Kanununun 241. maddesinin açık hükmü karşısında, çocuğun babası davalının boşandığı kocasıdır. O halde koca nesebini red etmedikçe babalık davası açılamaz. Kocanın çocuğun nesebini red ettiği dosya kapsamından anlaşılmamaktadır. Öyle ise isteğin reddi gerekirken bu yön gözetilmeden babalığa hükmedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebeple (BOZULMASINA), bozma sebebine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, duruşma için takdir olunan onbirbin lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, 16.6.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.