 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Birinci Hukuk Dairesi
E: 1987/4094
K: 1987/5174
T: 26.05.1987
DAVA : Taraflar arasında görülen tapu iptali davası sonunda yerel mahkemece verilen karar davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyizi istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalılardan (V.D.)'ın ölünceye kadar bakıp gözetmek borcunu yerine getirmediği gibi, taşınmazı muvazaalı olarak diğer davalı (M.I.)'a temlik ettiğini ileri sürerek tapu kayıtlarının iptali ile adına tescilini istemiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden davacının 1602 parsel sayılı taşınmazı ölünceye kadar bakıp gözetmek koşulu ile 8.1.1975 tarihinde davalı (V.D.)'a temlik ettiği, bunun da 1.8.1984 tarihinde diğer davalıya satış yolu ile devrettiği anlaşılmaktadır.
Ölünceye kadar bakma sözleşmesi taraflara karşılıklı hak ve borçlar yükleyen bir bağıttır. Bu gibi sözleşmelerde bakım alacaklısının bedel olarak verdiği taşınmazın mülkiyeti derhal bakım borçlusuna geçer. Bakım borçlusunun bu taşınmazı üçüncü kişiye devretmesini kısıtlayan bir kanun hükmü yoktur. Ancak, B.K.'nun 513. maddesi ve bu maddenin göndermede bulunduğu M.K.'nun 808. maddesi gereğince alacaklı sözleşme tarihinden sonraki üç ay içerisinde yasal ipotek hakkını tescil ettirmiş ise, bedel olarak verdiği taşınmaz üzerinde rehin hakkını muhafaza etmiş olur. Somut olayda alacaklı yasanın kendisine tanıdığı hakkı kullanarak ipotek tesis etmemiştir. Davalı (M.I.)'ın bakım borçlusu diğer davalının bakım gözetme görevini yerine getirmediğini bilmesi yeterli olmayıp, iki davalı arasındaki satış sözleşmesinin muvazaalı olarak yapıldığının kanıtlanması gerekir. Davacı tanıkları muvazanın varlığını kesin olarak bilemediklerini belirtirken davalı tanıkları taşınmazın bedeli karşılığı alındığını söylemişlerdir. Bu durumda, davalılar arasında muvazaalı bir sözleşmenin varlığının kabulü mümkün değildir.
Davacının davasının reddi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu davanın kabulüne karar verilmesi isabetsizdir. Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile açıklanan nedenlerden ötürü hükmün H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.5.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.