DAVA : Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda yerel mahkemece dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Davacılar,miras bırakanlarından kalan ve ağaçlandırıp "zeytinlik" halide getirdikleri davaya konusa taşınmazın, tapulamaca yanılğıya düşülerek 328 parsel sayısı ile amcaları (H.) adına, amcaları (H.)'e ait "tarla" niteliğiideki taşınmazın ise 327 parsel sayısı verilerek kendileri adına tesbit ve tapuya kaydedildiğini, yanılğılı tesbit ve tescile karşın eylemli (fiili) kullanma biçiminin uzun yıllar tapulama öncesindeki duruma uygun olarak sürdürüldüğünü, amcaları (H.)'in kulana geldiği tarlasını tesbitten bir süre sonra davalılara sattığını, ancak; onunda yanılgılı tesbit işleminden haberdar olmaması nedeniyle tapudaki satış işleminin 328 parsel kaydı üzerinden yürütüldüğünü, hal böyle iken, yaklaşık ondört sene ses çıkarmayan davalıların bu kere çekişmeli parselin kayden kendilerine geçtiğinden bahisle elatmanın önlenmesi davası açtıklarını ileri sürmüşler, yanılgılı tapulama tesbitinin ve dahasonra yapılan temliki işemin iptalini, iptale olanak bulunmadığı takdirde 328 parsel sayılı taşınmazın muhik bedel karşılığında temliken adlarına tescilini istemişlerdir.

Mahkemece, sabit görülemediğinden sözedilerek davanın reddine karar verilmiştir. Gerçekten, iddianın iptale yönelik bölümü tapulama öncesi nedenedayanmakta olup, tesbitin kesinleştiği tarih itibariyle olayda 766 sayılı yasanın 31/2. maddesinde öngörülen on yıllık hak düşürücü süre gerçekleşmiştir. Bu nedenle, davanın reddine karar verilmesi iptale ilişikin bölüm yönünden doğrudur. ancak, davacılar davada; iptale olanak bulunamadığı takdirde, M.K.'nun 650 ve 655. maddeleri gereğince temliken tescile karar verilmesini istemişlerdir.

Hemen belirtmek gerekir ki, tapulama öncesi yapılmış muhtesat ve yetiştirilmiş ağaçlardan kaynaklanan temliken tescil isteği de tapulamanınkesinleştiği tarihden itibaren on yıllık hak düşürcü süre içerisinde kulanılmalıdır. Anılan husus, Hukuk Genel Kurulunun 23.1.1987 gün 647 - 39 sayılı kararında belirtilmiş bulunmaktadır. Ne varki, somut olayda davacılar, tapulama öncesinde dikimine başladıkları zeytin fidanlarının tapulama tesbitinden sonra büyüyüp meyve verir hale geldiklerini, böylece iyiniyetle ağaç yetiştirmenin tapulama sonrasında tamamlandığını belirtmişler, bunun yanısıra davalıların gerçekte "tarla" niteliğinde olan 327 parsel sayılı taşınmazı satın almış bulunmalarına karşın, yanılgılı tesbit ve temlik işleminden yararlanarak bile bile hak iddia etmeye kalkıştıklarını ileri sürmüşlerdir.

O halde, temliken tescil isteği hakkında yanların göstereceği deliler inclenmeli ve olayda M.K. nun 650. ve 655. maddelerinde öngörülen koşulların davacılar yararına gerçekleşip gerçekleşmediği değerlendirilerek varılacak sonuca göre bir hüküm kurulmalıdır.

Yerel mahkemenin değinilen konuda hükmü yeterli bir soruşturma yapmadan sonuca gitmesi ve yazılı olduğu üzere temliken tescil isteğinin de reddine karar vermesi isabetsizdir.

Davacıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.5.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972