 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1987/3269
K: 1988/1735
T: 09.03.1988
DAVA : 12.2.1987 doğumlu Zeki'nin zorla ırzına geçmeye eksik derecede teşebbüs etmekten sanık Mehmet'in yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 414/1, 61, 59 ve 2918 sayılı Kanunun 119/1. maddeleri gereğince bir sene dört ay yirmi gün ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine ve şoför ehleyitinin süresiz olarak geri alınmasına ve 50.000 lira manevi tazminatın sanıktan alınarak müdahile verilmesine dair, (Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 10.2.1987 gün ve 1986/152 esas, 1987/7 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil ile sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava evraık C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmü ndayandığı gerekçe ve takdire göre sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine. Ancak:
Sanığın tenha bir yer olan köy yolunda otomobilin arka koltuğunda 10 yaşındaki mağdurun donunu indirip ırzına geçmek için anüste yırtık meydana getirece şekilde abandığı, ancak mağdurun ağlaması üzerine onu bıraktığı anlaşılmış, olup mahkemece de bu şekilde kabul edilmiş bulunmasına göre sanığın rıza geçme kastıyla icra hareketlerine başlaması yalnız başına teşebbüs hükmünün uygulanmasına yeterli olmamasına, ancak açıklanabilir ve kabul edilebilir bir maiin mevcudiyeti halinde teşebbüse yer verilebileceğine, şayet ciddi bir engel mevcut değilse sanık yararına olan maddenini uyglanması gerekmesine nazaran olayımızda olduğu gibi sanığın penisiyle madurun anüsünü zorlaması ve dıştan hiç bir engel bulunmadan mağdurun ağlaması nedeniyle kendiliğinden bırakması halinde eylemin tasaddi olarak nitelendirilmesi gerekirken yazılı şekilde ırza geçmeye teşebbüsten hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince tebliğname gibi BOZULMASINA, 9.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.