 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E:1987/2893
K:1987/2951
T:29.08.1987
- NİTELİKLİ ADAM ÖLDÜRMEK (YASAL İNDİRİCİ NEDEN)
- ÖZET : Kan gütme nedeniyle adam öldürme suçunun unsuru olan ilk öldürme; sanık lehine cezadan yasal indirme yapmayı gerektirmez.
(765 s. TCK. m. 450/10, 59)
Kardeşi Selamet'i taammüden öldürmeye tam derecede teşebbüsten ve izinsiz silah taşımaktan sanık Rahmi'nin yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin, (İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.3.1987 gün ve 259/49 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; adli araverme nedeniyle CMUK.nun 423. maddesi gereğince acele ve tutuklu işleri görmeye yetkili Nöbetci Ceza Kurulu'nca incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak:
Sanığın bir süre önce mağdur tarafından öldürülen kardeşinin intikamını almaya karar verdiği bu kararın icrası için temin ettiği tabanca ile memleketinden İstanbul'a geldiği kardeşinin ölümü ile ilgili duruşma gününü öğrendiği, duruşmanın icrası sırasında arkasından müteaddit el ateş ederek vücudunun hayati önemi haiz bölgelerinden yaraladığı görevli güvenlik kuvvetlerince fiilinin engellendiği, mağdurun yapılan tedavi ve ameliyatla hayatının kurtarıldığı, sanığın C. Savcısı tarafından alınan ifadesinde; "İntikamımı aldım. Yaptığımdan pişman değilim" şeklindeki suç saikini belirten açıklaması mağdurun muayenesini muhtevi rapor ve tekmil dosya münderecaatından anlaşılmış olmasına göre eyleminin kan gütme saiki ile taammüden adam öldürmeye tam teşebbüs olarak kabulü ve hakkında TCK.nun 450/10, 4. maddesi tatbik edilmek suretiyle tecziyesine karar verilmesi gerekirken kangütme maksadı ile adam öldürme suçunun unsuru olan ilk öldürmenin sanık lehine kanuni tahfifi oluşturmayacağı düşünülmeden cezasından TCK.nun 51/2. maddesi ile tenzilat yapılması,
Yasaya aykırı, müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşünce gibi hükmün (BOZULMASINA), 29.8.1987 günü oybirliği ile karar verildi.