 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
16. Hukuk Dairesi
E:1987/22801
K:1989/91
T:16.01.1989
ÖZET : Mera olarak sınırlandınlan taşınmazda, ihya nedeni ile muhdesatın gösterilmesine olanak yoktur.
(766 s. Tapulama K m. 37/2)
Taraflar arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz istiğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında 183 parsel sayılı 231.800 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz mera olarak sınırlandırılmış, 184 parsel sayılı 12. 400 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz tapu kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle Bayramali ve arkadaşları, 187 parsel sayılı 25.000 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz da vergi kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle Mehmet ve arkadaşları adlarına tesbit edilmiştir. İtirazı tapulama komisyonunda reddedilen Hazine, 187 sayılı parselin miktar fazlasının, 184 sayılı parselin ise tamamının Hazineye ait olduğu, Hasan da 183 sayılı parsel hakkında kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği iddialarına dayanarak dava açmışlardır. Mahkemece, davanın kısmen kabul, kısmen reddine ve dava konusu 183 sayılı parselin mer'a olarak sınırlandırılmasına, zeytin ağaçlarının muhdesat olarak kütüğün beyanlar hanesinde gösterilmesine, 184 ve 187 sayılı parsellerin tesbit malikleri adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamına, toplanan delillere, kararda yazılı gerektirici nedenlere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı Hazinenin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak Kadastro Hakimi itirazlı parsellerin maliklerini ve maliklerin pay oranlarını kararda açıkça göstermek zorundadır. Tapulama komisyonu kararı, mahkeme kararının eki niteliğinde değildir. Bu nedenle 184 ve 187 sayılı parsellerin komisyon kararına atıf yapılarak tsciline karar verilmesi isabetli değildir. Mahkemece, 183 sayılı parselin mera olduğu doğru olarak belirlenmiştir. Meralar da, 766 sayılı Tapuluma Kanunun 37/2. maddesi ile muhdesata ilişkin 40. maddesi hükmünün uygulanması mümkün değildir. 183 sayılı parselin mera olarak sınırlandırılmasına karar verilmekle yetinilmesi gerekirken, ihya nedeniyle muhdesatın gösterilmesine karar verilmesi doğru bulunmamaktadır. Davacı Hazinenin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün (BOZULMASINA), 16.1.1989 gününde oybirliği ile karar verildi.