 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1987/4166
K: 1988/389
T: 04.02.1988
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Ankara 8. Sulh Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 21.8.1987 tarih ve 53-787 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, özellikle kazan ve teferruatının davalıya teslim edildiği gerek cevabından gerekse tanık beyanlarından anlaşılmış olmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Davalı sipariş ettiği kat kalorifer kazanı ve teferruatının ayıplı olduğunu, bu ayıbı telefonla davacıya bildirdiğini savunmuştur. Gerçekten davalı tanıklarından Mustafa ifadesinde teslim edilen malzemenin ayıplı olduğu hususunu davacıya bildirdiklerini ifade etmiştir. Bilindiği gibi ayıp ihbarı bir şekle bağlı değildir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, ayıp ihbarının süresinde yapıldığı gözönünde tutularak yetenekli bir bilirkişi aracılığı ile dava konusu malzemeyi inceletmek, kabule icbar edilemeyecek derecede ayıplı olmadığını saptamak, reddedilmeyecek derecede ayıplı ise BK.nun 360. madde hükmü gereğince bedelden indirim yapılmakla yetinmek, aksi halde davanın kabulüne karar vermek olmalıdır.
Mahkemenin bu yönleri gözden kaçırarak eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde ödetme kararı vermesi yanlıştır.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine ikinci bentte gösterilen sebeplerle hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 4.2.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.