 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1987/411
K: 1987/2665
T: 16.06.1987
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Fatih 1. Asliye Hukuk hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 12.11.1986 tarih ve 601-1074 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların bütün ve davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davada ifaya konu 109 parsel üzerindeki inşaattan davacıların payına düşen bağımsız bölümlerin iskan raporunun alınması suretiyle tesliminin gecikmesi nedeniyle 688.000 lira gecikme zararı istenmiş ise de, mahkemece bu isteğin BK.nun 158/2. maddesinde de yer alan ifaya ekli ceza olarak kabulü suretiyle, koşulları bulunmadığından red edilmesi yanlıştır. Nitekim taraflar arasındaki 28.6.19079 tarihli sözleşmenin 5. maddesinde inşaatın sözleşme tarihinden 18 ay içinde noksansız teslim edileceği ve 3 ay içerisinde de iskanın müteahhitçe alınacağı taahhüt edilmiştir. Bu durumda inşaatın 28.12.1980 tarihinde bitirilmesi ve 28.3.1981 tarihine kadar iskan raporunun alınmış olarak arsa sahiplerine bağımsız bölümlerin teslimi gerekmektedir. Sözleşmenin aynı maddesine göre inşaatın saptanan bu tarihten sonraki gecikmesi halinde her ay için 16.000 lira tazminat ödenmesi kabul edilmiştir. kararlaştırılan bu maddedeki gecikme tazminatı BK.nun 158. maddesinde açıklanan ceza niteliğinde olmayıp gecikme tazminatı olması itibariyle davacılar tarafından her zaman için istenebilir. Ancak gecikmenin haklı süresi mahkemece re'sen gözetilmek gerekir. Bunun için bağımsız bölümlerin hangi tarihte kullanılabilir halde bitirildiği hususu tesbit edilmeli ve davalı yükleniciler hakkında teslim edilmeyen bağımsız bölümler için davacıların yasal haklarını hangi tarihte kullanmaları gerektiği saptanıp belirlenen bu süre içinde gecikme tazminatına hükmedilmelidir. Aksine davacıların yüklenicinin zararını ağırlaştırıcı şekilde bekleme sürelerini, gecikme tazminatında nazara alınması bir hakkın kötüye kullanılması olur. BK.nun 98 ve 44. maddeleri hükümlerinin gözönünde tutulması suretiyle tazminatın hesabı zorunludur. Buna göre mahkemece teşkil edilecek bilirkişi kurulunca açıklanan ilkeler doğrultusunda yapılacak inceleme sonucuna göre bulunacak gecikme tazminatına hükmedilmesi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davalıların bütün, davacıların sair temyiz itirazlarının reddi ile ikinci bentte yazılı nedenle kararın davacılar yararına (BOZULMASINA), ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde davacılara iadesine, 16.6.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.