 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1987/2553
K: 1987/3333
T: 29.09.1987
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Mersin İcra Tetkik Mercii Hakimliği)nce görülerek reddine dair verilen 21.4.1987 tarih ve 1468-452 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu,ve gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre mahcuz eşyalardan Sanyo marka renkli televizyona ilişkin istihkak iddiası usulen isbat edilememiş bulunduğundan davacınına buna yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
2 - Kocanın borcundan dolayı davacı eş ile birlikte oturulan evde haciz uygulaması yapılmış olup İİK.nun 97/a maddesinde yer alan mülkiyet karinesi olayda alacaklı yararına gerçekleşmiş ise de, bunun aksinin usulen isbatı mümkündür. Olayda haczedilen dikiş makinası sözü edilen Kanun maddesinde açıklandığı üzere kadının örf ve adet itibarıyla şahsi eşyası cümlesinden olduğu gibi, müşterek evde borçlunun da kullanması tabi olan mahcuz telefon intifa hakkının da davacı adına kayıtlı olduğundan buna ilişkin istihkak davacının da kabulü gerekir.
Öte yandan, Mercin 4. İcra Memurluğu'nun 1985/587 sayılı dosyasında satışa çıkarıldığı anlaşılan diğer mahcuz eşyaların ihale bedeli dava dışı Feride tarafından ödenerek satın alındığı ihtilafsızdır. Adı geçen kişinin bu eşyaları satın aldıktan sonra 16.7.1985 tarihli noter senedi ile kızı davacıya hibe etmesinde yasaya aykırı bir yön yoktur. Bu işlemin mücerret muvazaa olarak nitelendirilmesi de olanaksızdır. Bu itibarla sözü edilen eşyalara ait istihkak davasının da kabul edilmesi gerekirken reddi yolunda hüküm kurulması yanlıştır.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan sebepten dolayı davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte gösterilen nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA,ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 29.9.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.