 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1987/2387
K: 1988/471
T: 10.02.1988
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Osmaniye Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 20.3.1987 tarih ve 136-172 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Dava kalemleri arasında inşaatın 20 ay 6 gün gecikme ile eksik teslim edildiği, bundan dolayı her gün için 10.000 TL.'dan 6.660.000 liranın ödetilmesi talep edilmiştir. Mahkemece 3.010.000 TL. gecikme tazminatının ödetilmesine karar verilmiştir. Oysa taraflar arasında mevcut 9.8.1982 tarihli sözleşmede inşaat ruhsatının davalı yüklenici tarafından alınacağı hususunda bir hüküm mevcut değildir. Böyle olunca, kural olarak temel ve temel üstü inşaat ruhsatının iş sahibi tarafından temin edilmesi yasa gereğidir. Bu husus bilirkişi raporunda da açıkca belirtildiği halde mahkemece davacılara bu konuda bir kusur izafe edilemeyeceğinden söz edilmesi doğru değildir. Hemen belirtilmelidir ki, imar mevzuatı kamu düzeniyle ilgili olup hükümlerinin ihlali halinde hukuki ve cezai sorumluluk öngörülmüştür. O halde hiç kimse ceza yaptırımını gerektiren bir fiili icra etmesi için zorlanamaz ve o kimse böyle bir fiili işlemekten kaçınması nedeniyle sorumlu tutulamaz.
Tüm bu yönler gözönünde bulundurularak davacıların gecikme tazminatına ilişkin taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken açıklandığı üzere bu konuda ödetme kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte belirtilen sebepten dolayı hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 10.2,1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.