 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1987/632
K: 1988/2178
T: 17.03.1988
DAVA : Davacı tarafından, davalı aleyhine 10.4.1984 gününde verilen dilekçe ile meraya elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, meraya elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Öncelikle belirtmelidir ki, kural olarak meralık iddiası tahsis belgesi ile yasa kadim yararlanmaya dair dinlenecek tarafsız bilirkişi ve tanık sözleriyle kanıtlanabilir.
Eldeki davada bu açıklanan kural doğrultusunda bir inceleme ve soruşturma yapılmamıştır. Tarafların söz birliği ile seçilen ve anı köyden oluduğuanlaşılan mahalli bilirkişi (M.K.)'ın mütalaası ve uzman bilirkişi raporu ile yetinilmiştir. Bu deliller ise yazılı biçimde hükümm kurulmasına yeterli değildir.
Yerel bilirkişi çekişmeli yerin bir kısmına ait tapulu yeri haricen satın alıp kuzey sınırdaki taşlıktan genişlettiğini ve uzun yıllar kullandıktan sonra davalıya sattığını, bu yerin mer'a olmadığına, önce açılıp sonuçlanan bir davada kısmen tapu kapsamında kaldığının belirlendiğini, haber vermiş ve uzman bilirkişi de taşınmazın mer'a karakterinde olmadığını belirtmiştir. Hal böyle iken ve meralık iddiası kanıtlanmadığı halde yerel bilirkişi sözlerine yanlış mana verilerek yazılı olduğu üzere davanın kabulü cihetine gidilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazları yerinde bulunduğundan hükmün BOZULMASINA, 17.3.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.