 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1987/5905
K: 1987/7455
T: 20.10.1987
DAVA : Davacı Müzeyyen vekili tarafından, davalı Mevlüde aleyhine 2.11.1984 gününde verilen dilekçe ile taraflara ait taşınmazın birleştirilmesi, mukabil dava ile de taşkın inşaat nedeniyle tescil ve taşınmaza elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; taşınmazların birleştirilmesine ati davanın reddine ve karşılık davanın kabulüne dair verilen 2.12.1986 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı ve karşılık davalı Müzeyyen vekili tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı Müzeyyen'in miras bırakan Kamil ile davalı Mevlüde kardeş olup 3497 parsele Mevlüde'nin ve 3505 parsele Kamil'in satın alma suretiyle malik oldukları, 3497 parsel sayılı taşınmaza müştereken bina yaptırdıkları yaz sezonuna münhasır olmak üzere birinci katta Kamil'in ve devamlı olmak üzere ikinci katta Mevlüde'nin 12 yıldan beri oturdukları, binanın kapının 3505 parsel sayılı taşınmaza açıldığı ve bu taşınmazı da müşterek bahçe olarak kullandıkları, her iki malikin ayrı ayrı bina için emlak beyannamesi verdikleri Mevlüde'nin binadaki payını 1/2 olarak gösterdiği, Kamil'in ölümünden sonra Mevlüde'nin uyuşmazlık çıkardığı, her iki taşınmazın birleştirilmesinde sakınca olmadığı dosya kapsamı, mahallen yapılan keşif ve uygulama, bilirkişi ve tanık sözlerinden anlaşılmıştır.
Davacı, binanın müştereken yapılması ve her iki taşınmazın müştereken kullanılması sebebiyle her iki taşınmazın birleştirilmesini ve taraflar adına eşit paylı olarak tescilini istemiştir. Davanın hukki dayanağını Medeni Yasanın 913 ve Tapu Sicili Nizamnamesinin 99. maddeleri teşkil etmektedir. Birleştirme işleminin tapu sicil muhafızlığınca yapılması iktiza ederse de, davalının muvafakatının sözkonusu olmayacağı anlaşılmakla, mahkemece uyuşmazlığın çözümlenmesi gerekir. Her iki taşınmazdaki binanın müştereken yapıldığı, bina ve taşınmazların müştereken kullanıldığı, bu iki taşınmazın birleştirilmesinde engel olmadığı, ortada taşkın inşaattan sözedilmesinin mümkün bulunmadığı, dosya kapsamı ve toplanan delillerle saptandığına, davanın reddini savunan davalının birleştirmeye muvafakat etmeyeceğine göre, Medeni Yasanın 913 ve Tapu Sicili Nizamnamesinin 99. maddeleri uyarınca iki taşınmazın bireştirilmesi bakımından davalının iradesi yerine kaim olmak üzere davanın kabulü gerekirken yazılı olduğu veçhile reddi ve karşılık davanın kabulü usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 6500 lira duruşma vekalet ücretinin Mevlüde'den alınarak Müzeyyen'e ödenmesine, 20.10.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.