DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 12.7.1984 ve 6.2.1986 gününde verilen dilekçe ile şahsi hakka dayanarak tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine her iki davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.7.1986 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacılar Nazire ve arkadaşları vekili ile davalılar Nermin ve Mehmet vekilleri tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR : Dosya kapsamına, toplanan delillere, Beyoğlu 10. Noterliğince re'sen düzenlenen 26.9.1967 gün ve 20356 sayılı sözleşme ile Dr. Ali'ye ait 2862 ada 28 parsel sayılı taşınmaza dükkan ve daire karşılığı inşaat yapmayı yüklenen yükleniciler edimlerini yerine getirdiklerine kendilerine verilmesi kabul edilen dükkan ve dairelerin namlarına tescilini isteme hususunda şahsi hak kazandıklarına ve onların bu haklarını borçlunun (arsa sahibinin) rızasını almadan davacılara temlik etmelerine ilişkin işlemler Borçlar Yasasının 162 ve onu izleyen maddeleri uyarınca geçerli olduklarına, davacılarda bu husustaki yazılı belgelere dayanarak kendilerine satışı yapılan dükkan ve dairelerin adlarına tescilleri Dr. Ali'nin mirascılarından isteyebileceklerine, açıklanan durum itibariyle davanın kabulü usul ve yasaya uygun bulunduğuna; bu arada davacı "Baku Artus" özadının "Baki" yazılması maddi hatadan ileri geldiğine ve bu husus hükmün bozulmasını gerektirmeyeceğine göre, taraf vekillerinin hükme karşı yönelttikleri sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Ancak;

Hüküm fıkrasında, Nazire'nin isteğinin meskut bırakılması, usul ve yasaya aykırıdır.

Diğer yönden, yüklenicilerin satış bedellerinden arta kalan alacaklarının mahkeme veznesine depo edilmesine ve bu paraların adı geçenlere ödenmesine karar verilmiştir. Bir kısım davacıların daha önce vaki olan ödemeleri nazara alınmadan, yanlış hesap sonucu onların, satış bedelini aşan bir miktarla sorumlu tutulmaları doğru değildir. Bu bakımdan, mahkeme veznesine depo edilen satış bedellerinden Ali'ye 10.000 TL., Nazire'ye 16.000 TL. Müzeyyen'e 17.500 TL. ve Bakü'ye 27.000 TL.'nın iadesi gerektiği düşünülmemiştir. Bu arada ferağa icbar suretiyle tescil davalarında alıcı, bono bedelini ödediğini ispatla yükümlüdür. Mücerret bono ibrazı ödeme yerine geçmez. İbraz edilen bonoların bedellerinin ödendiği belgelendirilmediğinden, davacı (A.M.)'nin bono miktarı kadar olan borcunu ödediğini kabul etmek mümkün değildir ve bu yüzden vekilinin bu hususa değinen temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Kabule göre;

Ferağa icbar suretiyle tescil davalarının değerini, satış veya satış vaadi sözleşmesinde kabul edilen satış bedeli teşkil etmektedir. Bu husus gözönünde tutularak satış sözleşmelerinde yazılı satış bedeli üzerinden harç tayini ve vekaet ücreti takdiri gerekirken dava dilekçesinde yazılı bedel üzerinden tayin ve takdir edilen harç ve vekalet ücreti ile davalıların sorumlu tutulmaları, Harçlar Yasası ile Avukatlık Yasasına ve asgari ücret tarifesine aykırıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyizler vekillerinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harçlarının yatıranlara iadesine, taraflardan 6.500'er lira duruşma vekalet ücretinin tahsili ile toplam 13.000 lira vekalet ücretinin 6.500 lirasının Nazire ve arkadaşlarına, 6.500 lirasının da davalılar Nermin ve Mehmet'e ödenmesine, 27.1.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972