 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1987/2009
K: 1987/4980
T: 09.06.1987
DAVA : Davacı Ahmet vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.4.1985 gününde verilen dilekçe ile temliken tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın reddine dair verilen 18.9.1986 günlü hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı Ahmet vekili tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, temliken tescil istemine ilişkindir. Bu kabil davalarda 5.7.1944 gün ve 12/26 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği vechile, haricen satılan taşınmaz üzerine, alıcı bina yaparsa, arsa sahibinin buna rıza gösterdiği ve alıcının iyiniyetle hareket ettiği kabul edilir. Alıcı yararına Medeni Yasanın 650. maddesi uygulanır. Davacı Ahmet'inde, kayınpederi ve aynı zamanda davalıların miras bırakanı İbrahimin 111 ada 7 parsel sayılı taşınmazda kendisine ayırdığı kısma inşaat bildirilmekle, adı geçen bina yapımında iyi niyetle hareket etmiş sayılır. Açıklanan durum karşısında, murisin sağlığında resmi şekilde yapılmamış temliki taahhütlerinin geçerli sayılmayacağına ve iyi niyetin gerçekleşmediğine dair kabul. Medeni Yasanın 650. maddesi hükmüne ve sözü edilen İçtihadı Birleştirme Kararına aykırıdır. Ancak, Manavgat Belediyesi'nin 10.7.1986 gün ve 3/9-324 sayılı yazısına göre, inşaatın yapıldığı 111 ada 7 parsel sayılı taşınmazın imar yönünde ifrazının mümkün olmadığı anlaşılmakla, davanın reddi, bu bakımdan doğrudur.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün (ONANMASINA), onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 6500 lira duruşma vekalet ücretinin davacı Ahmet'den alınarak davalılar Mustafa, Mehmet Ali ve Ganimet'e ödenmesine, 9.6.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.