 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1987/5611
K: 1987/6185
T: 10.12.1987
DAVA : Taraflar arasındaki muarazanın men'i ve alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü :
KARAR : Davacı, davalıya ait taşınmazı 1.4.1982 günlü sözleşme ile kiraladığını, sözleşmeye, sözleşmede belirtilen sürenin sonunda kiralananın tahliye edilmemesi halinde kira tutarına ek olarak her ay için 50.000 lira cezai şart alınacağına ilişkin hüküm konulduğunu bu hükmün müzayaka durumundan yararlanılarak konulmasına rağmen davalının cezai şart için icra takibinde başladığını ve söz konusu parayı tedbiren icraya yatırdığını belirterek sözleşmenin cezai şarta ilişkin hükmünün iptalini ve icraya yatırdığı 380.000 liranın tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın BK.'nun 31 inci maddesinde öngörülen bir yıllık hak düşürücü sürenin geçirilmesinden sonra açıldığı gerekçesiyle reddine karar verilmiş ve hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davada kira sözleşmesinin ilk kez düzenlendiği sırada kabul edilen tahliye taahhüdünün iptali istenmiştir. Mukavele edilen müddetin sonunda kiralananın tahliye edileceğine dair ilk kira sözleşmesine konulan taahhüt, kiralayanın kira akdinin sonunda kiralanı tahliye ettirmek hakkını sınırlayan 6570 sayılı yasanın amir hükümlerine muhalif olduğu için BK.'nun 19 uncu maddesi gereğince hükümsüz sayılmak gerekir. (Milli Korunma Kanunu zamanında verilmiş olmasına rağmen 6570 sayılı yasanın hükümlerine ve amacına uygun olan ve bu nedenle geçerliliği devam eden 4.10.1944 gün ve E. 15,20 K: 28 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı, Prof. Haluk TANDOĞAN, Borçlar Hukuku-Özel Borç ilişkileri, Çilt 1, Ankara 2. bası 1974, s. 423; Prof. Feyzi E. FEYZİOĞLU, Borçlar Hukuku- ikinci kısım, Akdin Muhtelif Nevileri, Cilt 1, İstanbul 4. bası 1980,s. 686). Olayda kiracının ayrıca ikraha maruz kaldığını ispat etmesi gerekmez. Bu nedenle kiracının böyle bir tahliye taahhüdünün hükümsüzlüğünü BK.'nun 31 inci maddesinde yazılı 1 yıllık süre içinde ileri sürmesine de lüzum yoktur. Tahliye taahhüdü mutlak butlanla batıldır. Buna bağlı olan cezai şart da geçersizdir. Sözleşmenin 5 inci maddesinin iptali isteği, hükümsüzlüğünün tespiti isteğini de içerir. Ayrıca davada geçersizliğe dayanarak icraya yatırılmış olan 380.000 liranın tahsili de istenmiştir.
Bu nedenle davanın esasına girilerek hasıl olacak sonucu göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde BK.'nun 31 inci maddesine dayanılarak davanın reddi yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 10.12.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.