 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1987/1024
K: 1987/1335
T: 09.03.1987
DAVA : Taraflar arasındaki karşılıklı alacak davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı iki davanın da kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı davalıdan kiraladığı ve lokanta olarak kullandığı dükkanı bir süre sonra ve iflası nedeni ile boşaltmak zorunda kaldığını beyanla işyerinde kalan eşyaları ile yaptığı imalat bedeli toplamı 1.168.000 liranın tahsilini istemiştir.
Davalılar, eşyaların davacının borçları nedeni ile haczedildiğini, imalatın bir bölümünün davacı tarafından yapıldığını, diğerlerini ise kendilerinin yaptıklarını savunmuşlar ve karşılık dava yolu ile de lokantanın tahliye tarihine kadar ödenmemiş 8 aylık kira bedeli 33.360 liranın davacıya ödetilmesini dilemişlerdir.
Mahkemece, bilirkişinin, kiralanana davacının yaptığı harcamalarla m2 sine 6.100 lira değer ilave ettiği yolundaki değerlendirmesi esas alınarak hesapladığı 442.616 liranın davalılardan ve ödenmemiş 3 aylık kira bedeli tutarı 12.510 liranın da (karşılık dava nedeni ile) davacıdan tahsiline karar verilmiştir. Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların (karşılık davacıların) aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair itirazları reddedilmelidir.
2 - Dava konusu edilen imalat ve tadilatın yapılmasında davalıların rızası olduğu kanıtlanmamıştır. BK. md. 97 gereğince imalat için hakimden izin de alınmamıştır. Dava konusu bu işlerin davacı kiracının yararına yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davalı, davacının kiralananda yaptığı imalat ve tamiratın yapıldığı tarihdeki giderlerinden Borçlar Kanunun gerçek olmayan vekaletsiz tasarrufa ilişkin 414. maddesi uyarınca faydalandığı ve zenginleştiği oranda sorumludur. Bu durumda mahkemece, 22.1.1985 günlü bilirkişi raporunda gösterilen ve işlerin yapıldığı 1979 yılı rayiçlerine göre belirlenen miktar üzerinden ödetme kararı verilecek yerde davanın açıldığı 1983 yılı rayiçlerine göre hüküm kurulması yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Davalı (karşılık davacı) ların sair itirazlarının reddi ile temyiz olunan kararın ikinci bentte gösterilen nedenle (BOZULMASINA), istek olursa peşin harcın iadesine, 9.3.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.