 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1987/8784
K: 1987/5601
T: 21.04.1987
DAVA : Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 2.7.1987 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Takip talepnamesine göre bonoların vade tarihlerinden itibaren tahakkuk etmiş faizin ana paraya ilave edilmiş suretiyle, takip tarihinden itibaren bu meblağ bakımından ayrıca % 52 faiz istenmesi, faize faiz yürütülmesi şeklinde olup, yasa gereği caiz değilse de borçlu vekilinin temyizi bulunmadığından bu husus bozma sebebi sayılmamıştır.
Bir bonoya dayanan alacaklınına müracaat hakkının kapsamını gösteren 637. madde dışında kaldığı açık bulunan, gerçekte ilgili yasa uyarınca mükellefi banka olan banka muamele vergisinin bonoya dayanan takipte borçluya yükletilmeyeceği cihetle alacaklı vekilinin bu yöne matuf temyiz itirazı yersizdir.
2 - Takip konusu bonolar 3095 sayılı Yasanın kapsamına girmektedir. O halde anılan kanunun 2. maddesi kapsamına giren ticari bir işlem bahse konu olduğundan, vade tarihlerinden itibaren Merkez Bankası'nın tayin ettiği reoskont faiz oranına göre temerrüt faizi istenmesinde yasaya uygun düşmeyen bir taraf bulunmadığı halde, vade tarihinden itibaren takip tarihine kadar % 30 üzerinden takibin yörütülmesine müsaade edilmesi isabetsiz olduğu gibi bu faiz oranları Merkez Bankası'nca yayınlanmakta olduğundan icra memurunca sorulması ve ona göre işlem yapılması şeklinde karar verilmesi yerinde değildir.
SONUÇ : Açıklanan durum karşısında alacaklı banka vekilinin temyiz itirazları kısmen yerinde görülmekle, temyiz olunan merci kararının yukarda iki numaralı bentte yazılı nedenlerle alacaklı yararına İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21.4.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.