 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1987/8830
K: 1988/3268
T: 23.05.1988
DAVA : Hasımsız olarak açılan davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 30.9.1987 tarih ve 353-550 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, şirket ortağı iken hissesini devrederek ayrılan Cahit Bekleriz'in 19.3.1987 günü gizlice tedarik ettiği cilingir marifetiyle şirketin bürosunun kapısını açtırıp şirketin ticari defterleri pay ve karar defterini alıp götürdüğünü, kendisinin C. Savcılığına da şikayet edildiğini belirterek T.T.K. 68. maddesine göre zayi belgesi verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddianın hırsızlığa dayandığı, T.T.K.68 maddesinde sayılan haller arasında hırsızlığın bulunmadığı, bu itibarla istemin yerinde olmadığı, sonucuna varılıp dava reddedilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
T.T.K.nun 68. maddesinde sayılan haller tehdidi olmayıp emsal kabilindendir. Bu itibarla hırsızlık iddiasına dayanılarak da zayi belgesi istemek hırsızlığın şekline, bağlı olarak mümkün bulunduğu halde, mahkemece hırsızlık halinin bahsi geçen maddede sayılan haller arasında bulunmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddi doğru görülmemiştir.
Mahkemece yapılacak iş, davacının dava dilekçesinde söz konusu olay nedeniyle Kadıköy C. Savcılığına müracaat etmiş olduğu anlaşıldığından, bu müracaatın akibeti araştırılmak ve davacının başkaca delilleri varsa bunlarda toplanıp davacının hırsızlığı kolaylaştıracak tedbirsizliklerde bulunup bulunmadığı da araştırılıp birlikte değerlendirilmek suretiyle müsbet menfi bir sonuca varmaktan ibarettir. Mahkemece belirtilen bu hususlar dikkate alınmadan yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyiz davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle, hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 23.5.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.