DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesi'nce verilen 21.9.1987 tarih ve 437-516 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 15.2.1988 gününde davacı avukatı İsak Nigrin ile davalı avukatı Turgut Sengir gelip temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatları dinlenildikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davalı vekili; tarafların 400 ton kakao çekirdeği alım-satım hususunda anlaştıklarını ve davalının ana para ve finansman giderlerini teminatı olarak müvekkilince toplam (750.000.000) liralık 18 adet senet verildiğini, davalının teslim ettiği malların bedelinin muhtelif makbuzla ve fazla olarak ödendiği halde teminat olarak verilmiş senetlerin iade edilmediğini ileri sürerek müvekkilinin, davalıya boçlu olmadığının tesbitini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, davacının husumet ehliyeti olmadığını, dava konusu senetlerin teminat senedi olmayıp alacak senetleri olduğunu, bu güne kadar hesapların hal ve faslolmadığını, alacaklı bulunduklarını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının, davalıya borçlu bulunduğu, dava konusu senetlerin karşılıksız olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

1 - Taraflar arasındaki uyuşmazlık, 4.3.1982 tarihli teklif mektubundaki faiz hususunda toplanmaktadır. Davalı, belirtilen aylık %7,7 faiz oranının mürekkep olarak hasaplanması gerektiğini, davacı ise faizin mürekkep olarak hesaplanmayacağını, buna dair açık bir hüküm bulunmadığını savunmaktadır. Mahkemece, bilirkişilerin birtakım değerlendirmeleri sonucu teklif mektubundaki faizin, mürekkep faiz olarak, birbaşka anlatımla her aykı faizin ana paraya eklenmesi suretiyle diğer ay tümü üzerinden faiz yürütülmesi gerektiği yolundaki kanaatleri doğrultusunda verdikleri rapora itibar edilerek hüküm kurulmuştur.

Öncelikle, taraflar arasında sözleşme niteliğini kazanan 4.3.1982 tarihli teklif mektubundaki bahsi geçen faizin mürekkep faiz olup olmadığı hususu hukuki bir konu olup, hukuki konular bilirkişiden mütealası alınması da doğru değildir.

Taraflar arasında devamlı şekilde bir alış-veriş ve tahsilat ilişkisi sürmekte, ana para ve finansman giderleri davacı tarafından karşılanmaktadır. Bu ilişki tarafların teklif ve kabul mektupları ile sağlanmaktadır. Bunlar dışında, yapılmış bir cari hesap sözleşmesi bulunmamaktadır. 4.3.1982 tarihli teklif mektubunda, ödemelerde geçiktirme vuku bulduğu takdirde bu süreleri faiz hesabına %7.7'den aylık olarak dahil edileceği yazılı ise de, bu faizin mürekkep faiz olarak hesaplanacağına dair açık bir hüküm yoktur. Faizin, mürekkep olarak yürütüleceği hususunda taraflar arasında bir anlaşma bulunmadığı gibi esasen böyle bir sözleşme olsa TTK.nun 8. maddesi uyarınca geçersiz olacaktır. Buna göre 4.3.1982 tarihli teklif mektubundaki faizi, aylık faizin anaparaya ilave edilerek birlikte tekrar faiz yürütüleceği şeklinde yani mürekkep faiz olarak değil, her gecikilen ay için ana para üzerinden %7,7 oranında geçikme faizi ödeneceği şeklinde anlamak ve yorumlamak gereklidir.

Bu durumda mahkemece, faizin aylık %7,7 olarak ve basit faiz hesabına göre bilirkişilerden ek rapor alınarak taraflar arasındaki alacak-borç münasebeti tesbit edilerek hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken aksine düşünce ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru değildir.

2 - 7.6.1985 Tarihli oturumda davacının teminatı yatırması ile ilgili ara kararına vaki davacı itirazı üzerine 2.10.1985 tarihli oturumda bu konuda dosyanın tetkike alınmasına rağmen olumlu olumsuz bir karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, (24.800) lira duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde davacıya iadesine, 22.03.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972