 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1987/5024
K: 1987/5139
T: 13.10.1987
DAVA : Davacı, işkazasında ölen sigortalı işçinin hak sahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm, davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde oludğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
KARAR : Davada, davacının murisi olan sigortalının işveren tarafından bir iş dolayısıyla görevli olarak başka yere gönderildiği, nevar ki kendisinin gönderilen yere giderken bir bombanın patlaması sonucunda öldüğü hak sahipleri olan davalılara iş kazası sigortasından gelir bağlandığı, bilahare Kurum'un olayı iş kazası görmeyerek geliri kestiği ve ödediği miktarı geri istediği görülmektedir. Burada çözümlenmesi gereken asıl sorun olayın iş kazası olup olmadığı hususdur.
Şu hale göre davanın yasal dayanağı 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 11/A-c maddesidir. Anılan madde hükümleri gereğince sigortalının işveren tarfından görev ile başka bir yere gönderilmesi yüzünden asıl işini yapmaksızın geçen zamanda oluşan kaza dahi iş kasası sayılmıştır. Bu davada olayın sigortalının görev ile başka bir yere gönderildiği zaman süreci içerisinde ortaya çıktığı kuşkusuz olduğuna göre, kazayı iş kazası saymak yasal zorunluluktur. Öbür yandan sigortalının diğer arkadaşlarıyla birlik olup bomba taşıdığı veya kasten bulundurduğu yolunda yeterli delil bulunamamıştır. Kaldı ki aynı yerde birlikte oturan ve sağ kalan arkadaşları aleyhine açılan ceza davası beraatla sonuçlanmıştır. Hal böyle olunca olayın iş kazası olarak kabulü, anılan 11/C maddesinin lafzına ve ruhuna uygun düşer.
Mahkemece açıklanan bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm verilmiş olması usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.10.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.