 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1987/3464
K: 1987/3700
T: 16.06.1987
DAVA : Davacı, iş kazasında ölen sigortalı işçinin hak saheplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtilen şekilde gerçekleşen Kurum zararı 1399135 liranın davalılardan Sadık'tan alınarak davacı Kurum'a verilmesine, Sadık'ın .... Şirketi aleyhine dava açmakta muhtariyetine, diğer davalı Nevzat hakkındaki davanın ise reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : Davalılardan Nevzat hakkındaki dava, 506 sayılı SSK.'nun 26. maddesinin 2. fıkrasına dayanılarak açılmıştır. Adı geçen hakkında ceza mahkemesinde açılan davada, zararlandırıcı sigorta olayının meydana gelmesinde şirket temsilcisi sıfatıyla dahi olsa, şahsi kusuru nedeniyle 2/8 oranında kusurlu görülmüş ve hüküm kesinleşmiştir. Bu durumda ve Borçlar Kanununun 53. maddesinin hükümleri karşısında kusur durumunun -oran hariç- tartışılmaması gerekir. Kaldı ki, yargılama sırasında alınan raporda dahi kendisi ceza davasındaki oranda kusurlu görülmüştür. Bu nedenle, hakkındaki istemin kabulü ile diğer davalı ile birlikte rücu alacağından teselsül hükümleri çerçevesinde ve kusuru oranında sorumlu tutulması gerekirken hakkındaki davanın yazılı gerekçelerle reddine karar verilmesi isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurumun bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.6.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.