DAVA : Taraflar arasındaki "hükmen tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; FETHİYE Asliye Hukuk Mahkemesince davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen 15.7.1985 gün ve 10 - 531 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 1.4.1986 gün ve 1985/6518 - 1986/2152 sayılı ilamiyle; (...Davalıya dava dilekçesi 8.1.1985 günü tebliğ edilmiş ve on günlük süre içerisinde davaya cevap verilmemiştir. Bundan sonra 29.4.1985 günlü üçüncü oturumda ibraz edilen 19.4.1985 günlü dilekçe ile vaki olan zamanaşımı savunması, savunmanın genişletilmesi sayılır. Davacı (M.A.S.) ada 29.4.1985 günlü dilekçesi ile savunmanın genişletilmesine muvafakatı olmadığını bildirmiştir. Bu durumda zamanaşımı savunması nazara alınmaz. Bu itibarla tarafların iddia ve savunmaları doğrultusunda ibraz edecekleri delillerin toplanması, işin esasının incelenmesi ve hasıl olacak sonuç dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı olduğu veçhile davanın reddi isabetli bulunmamıştır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılaması sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Temyiz eden: Davacı vekili

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava hükmen tescil isteğine ilişkin olup, Özel Daire ile mahkeme arasındaki uyuşmazlık zamanaşımı iddiasının savunmanın genişletilmesi niteliğinde bulunup bulunmadığı noktasına ilişkindir.

8.1.1985 günü davalıya tebliğ edilen dava dilekçesine karşı davalı vekili 19.4.1985 günlü dilekçesi ile zamanaşımı def'inde bulunmuştur. 29.4.1985 günlü oturumda davacıya elden verildiği belirtilen dilekçeye karşı (Benim Tapuya tescil istemem konusunda Birliğe müracaatım üzerine on yıllık süre geçmememiştir. Kabul etmiyorum. Olayda zamanaşımı yoktur) şeklinde davacı beyanı zabıtlara böylece geçmiştir. Oturumdan sonra yine 29.4.1985 gününde verilen dilekçe ile, davacı zamanaşımı savunmasına, savunmanın genişletilmesi niteliğinde bulunduğunu ileri sürerek muvafakat etmediğini bildirmiştir.

Bu açıklamalardan da anlaşılacağı üzere davacı zamanaşımı savunmasına karşı esasa cevap vermiş, olayda madde zikretmek suretiyle zamanaşımının gerçekleşmediğini iddia etmiştir. Olayın bu akış tarzı karşısında zamanaşımı savunmasını esasa cevap verildikten sonra yeni bir dilekçe ile savunmanın genişletilmesine muvafakat edilmediğinin bildirilmesi hukuki sonuç doğurmaz ve savunmanın genişletilmesi yasağının uygulanmasından söz edilemez.

Her ne kadar davacı zamanaşımı def'ini kapsar dilekçenin muhteviyatına elden verilmesi nedeniyle duruşmada muttali olmadığını, duruşmadan çıkınca öğrenmekle hemen bir dilekçe ile karşı koyduğunu ileri sürmüş ise de, zamanaşımı savunmasını öğrenmeyen bir kimsenin, duruşmada bu yönden cevap vermesi hayatın olağan akışına uygun düşmeyeceğinden, başka bir anlatımla bu yolda dilekçenin verilmesini takiben zamanaşımının esası hakkında cevap verilmesi zamanaşımı savunmasını öğrenmiş olmayı da kapsayacağından bu görüşe çoğunluk katılmamıştır. O halde olayda savunmaların genişletilmesi yasağının uygulama yeri bulunmadığında direme uygun bulunmakla zamanaşımının esas yönünden temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya Özel Daireye gönderilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme kararı doğru olup, zamanaşımının incelenmesi için dosyanın 14. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 15.5.1987 gününde yapılan 2. görüşmede oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972