 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1986/401
K: 1987/273
T: 03.04.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Eskişehir Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 15.11.1985 gün ve 302 - 767 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 4.2.1986 gün ve 865 - 1079 sayılı ilamı : (... Aksine ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadıkça asıl olan tanıkların doğruyu söylemiş olmalarıdır. (H.U.M.K. 254) . Tanıkların olmamışı olmuş gibi söylediklerine dair dosyada herhangi bir delil ve olgu yoktur. Öyle ise tanık sözlerine değer verilmesi gerekir toplanan delillerden davalı kadının evini ve çocuklarını ihmal ederek devamlı şekilde taksiyle dolaştığı gerçekleşmiştir. Kadının bu tutumu sonucu davalının başka erkekle ilişkide bulunduğu yolunda çevrede yaygın söylenti çıktığı anlaşılmaktadır. Hatta yakın komşularının ikazına da değer vermeyen ve alışkanlığını devam ettiren davalının kocanın güven duygusunu sarstığı tartışmasızdır. Evine bakmayan çocukları ile hiç ilgilenmeyen ve belirtilen hareketleri sonucu hakkında söylenti çıkmasına sebep olan davalının bu eylemleri sebebiyle aile birliğinin temelli sarsıntıya uğradığının kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın red edilmesi Usul ve Kanuna aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Mahkemece, bozmadan sonra davacı hakkında düzenlenen iddianame ve sorgu zabtı getirtilip incelenmiş ve bunlara dayanılarak karar verilmiş olmakla direnme niteliğinde bir karardan söz edilemeyeceğinden temyiz incelemesi için dosya özel daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı temyiz incelemesinin yapılması için dosyanın 2. Hukuk Dairesine gönderilmesine 3.4.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.