DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla, (Karadeniz-Ereğlisi Kadastro Mahkemesi)nden verilen 27.4.1984 gün ve 1984/1-1 sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'ndan çıkan 21.3.1986 gün, 1986/14-498 esas, 1986/258 karar sayılı ilâmın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; Hukuk Genel Kurulu'nca, dilekçe, düzeltilmesi istenen ilâm ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okundu:

Görüşmelerde, önce, işin karar düzeltmeye tabi olup olmadığı yönü üzerinde durulmuştur. HUMK.nun 3156 sayılı Yasa ile değişik 440/III. maddesi "Yargıtay'ın aşağıdaki kararları hakkında karar düzeltilmesi yoluna gidilemez" dedikten sonra 1 sayılı bentte aynen şu düzenlemeyi getirmiştir: "Miktar veya değeri beşyüzbin liradan az olan davalara ait hükümlerin onanması veya bozulmasına ilişkin kararlar"

Yasa koyucu HUMK.nunda yapılan değişiklikler için zaman bakımından uygulama alanına girmeleri ile ilgili olarak özel düzenleyici kurallar getirmiştir. Bu konuda ayrık hüküm 3156 sayılı Kanun geçici maddesi ile şu şekilde konulmuştur: "1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun bu kanunla değiştirilen hükümleri Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra açılacak davalarda uygulanır" Görülüyor ki genel prensip uyarınca 3156 sayılı Yasa ile getirilen değişiklikler 3156 sayılı Yassanın yürürlüğe giriş tarihi olan 5.4.1985 gününden önce açılan ve fakat henüz sonuçlanmamış bulunan davalarda uygulanacak iken yasa koyucu bu kuraldan ayrılarak 5.4.1985 gününden sonra açılacak davaları esas almıştır. Ancak yasa koyucu bununla da kalmamış, getirdiği özel düzenlemeye üç istisna koymuştur. Bunlardan konumuzu ilgilendiren durum geçici maddenin (b) bendinde yer almakta olup aynen şöyledir: "45. maddenin dördüncü fıkrası, 427,432 ve 438. maddeler ile 440. maddenin III numaralı fıkrasında değişiklik yapan hükümler, Kanunun yürülüğe girmesinden sonra verilecek nihai kararlara karşı yapılacak temyiz ve karar düzeltme istemleri". Demek ki 440. maddenin III numaralı fıkrasında değişiklik yapan hükümler, yani karar düzeltme yolu kapalı olan kararları düzenleyen hükümleri kanunun yürürlüğe giriş günü itibariyle davanın açılış tarihini esas alan kuruldan ayrılarak gene Kanunun yürürlüğe giriş günü itibarı ile bu tarihten sonra verilecek (nihai kararları ) esas almıştır. O halde bu düzenlemeye göre, 5.4.1985 tarihinden sonra verilecek nihai kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilemeyecektir. Burada üzerinde durulması gereken ve tartışmaya yol açan husus nihai karardan amaç 5.4.1985 gününden sonra verilecek direnme karaları mı? yoksa bu tarihten sonra verilen Hukuk Genel Kurulu kararı mıdır? İnceleme konusu Yasa hükmünün zaman bakımından uygulama alanına girmesi açısından 500.000 liralık sınırın taallûk ettiği hükmün direnme isteğinin esasının incelenmesi yönünden tamamen farklı sonuçlar doğurabilecek niteliktedir. Tartışmalarda üzerinde durulan bir görüş karar düzeltme isteği Hukuk Genel Kurulu kararına ilişkin bulunması itibariyle Hukuk Genel Kurul karar tarihinin alınması gereğidir. Diğer görüş ise, mahkemenin direnme kararı tarihinin dikkate alınması icabettiği doğrultusundadır.

Yasa koyucunun amacına ve yasal düzenlemenin ahiyetine uygun bir sonuca varılabilmesi için konunun ilişkin bulunduğu usul sistemi içerisinde değerlendirilmesi zorunludur.

Hükümlere karşı müracaat yollarını düzenleyen HUMK.nun üçüncüsü Bab'ının 1. faslında 427. madde temyiz kabliyetinin belirlenmesine ilişkin olarak "miktar veya değeri yüzbin lirayı geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir" demek suretiyle tabiatıyla temyiz yolunun mahiyeti itibariyle mahalli mahkeme kararını esas almış kısmi davalarda da gene aynı şekilde mahalli mahkeme kararını esas almıştır. 427. maddenin karar düzeltmeye değinen 5. fıkrası 440. maddenin III. fıkrasının birinci bendindeki beşyüzbin liralık karar düzeltme sınırının belirlenmesinde yukarıdaki fıkra hükümleri kıyasen uygulanır şeklindeki hükmü ile açıkca olasılıklara göre sınır belirlemede mahalli mahkeme kararını esas alan düzenlemenin kıyasen uygulanacağını öngörmüştür. Bu durumda gösteriyor ki kısmî davada beşyüzbin liralık sınırın belirlenmesinde nihai karar olarak mahalli mahkemenin uyuşmazlığı çözen nihai kararının esas alınması konusunda yasa koyucu iradesini açıklamış bulunmaktadır. Davanın kısmî olmaması halinde bu kuraldan ayrılmayı gerektirir haklı bir neden mevcut değildir. Esasen yasa koyucu sistem olarakta mahkemenin direnme kararı tarihini esas alarak düzenlemede bulunmuştur.

Bu nedenlerle müddeabihin miktarı ve mahalli mahkemenin direnme kararının tarihi itibariyle işin karar düzeltmeye tabi olduğu sonucuna varıldıktan sonra esasın incelenmesine geçilerek gereği görüşüldü:

KARAR : Düzeltilmesi istenen Hukuk Genel Kurul ilâmında gösterilen gerektirici nedenlere göre HUMK. 440. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirisine dayanmayan ve yerinde olmayan düzeltme isteğinin REDDİNE, 2790 sayılı Yasanın 2. maddesinin üçüncü fıkrası hükmüne göre takdiren (3.500) lira para cezasının ve 3.000 lira ilam harcının düzeltme isteyenden alnımasına, 25.3.1987 gününde usul yönünden oyçokluğu, esasdan oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972