 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1986/554
K: 1987/416
T: 22.05.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "kıdem tazminatı farkının ödetilmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4. İşçi Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen ... 1.4.1986 gün ve 1986/330 K.sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 6.5.1986 gün ve 3599-4652 sayılı ilamıyla; (... Davacı 3008 sayılı İş Kanunu'nun yürürlükte bulunduğu 12.8.1967 tarihinden önce fikir işçisi olarak çalışmıştır. Sözü edilen Kanun'a göre o dönemde İş Kanunu anlamında işçi değildir. Bu nedenle İş Kanunu'na göre kıdem tazminatı alınmaz. Ancak, davalı kooperatifin Personel Yönetmeliği'nin 17 ve müteakip maddelerinde beden ve fikir işçisi ayrımı yapılmaksızın tüm personele çıkış tazminatı ödeneceği öngörülmüştür. 2457 sayılı Kanun'da bu tür tazminatların kıdem tazminatı sayılacağını hükme bağlamıştır. Böyle olunca davacıya 12.8.1967 tarihinden önceki süre içinde çıkış tazminatı adı altında fakat kıdem tazminatı esasları gözetilmek suretiyle tazminat verilmesi gerekir...) gerekçesiyle bozularak yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davacı vakilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 22.5.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.
