 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1986/379
K: 1987/270
T: 03.04.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "terk nedeniyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; BERGAMA Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 23.10.1985 gün ve 1984/696 Esas, 1985/488 Karar sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 14.1.1986 gün ve 1985/11318 E 1986/98 K. sayılı ilamı : (... İhtarın hukuki sonuç doğurabilmesi için çağrılan evin her bakımdan bağımsız olması gerekir. Oysa çağrılan evde davacı kocanın önceki eşinden olma ve rüşt yaşını geçmiş kızının da oturduğu anlaşılmıştır. Şu durumda evin manevi bağımsızlığından söz edilemez. Öyle ise davanın reddedilmesi gerekirken değerlendirmede yanılgı sonucu boşanmaya karar verilmesi Usul ve Kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Medeni Kanun'un 132. maddesine göre karı kocadan biri evlenmenin kendisine tahmil ettiği vazifeleri ifa etmemek maksadıyla diğerini terkettiği veya haklı bir sebep olmaksızın evine dönmediği takdirde diğeri hakkında boşanma davasında bulunabilir. Terkin hukuki sonuç doğurabilmesi için herşeyden önce samimi olması gerekir. Davalının içerisinde bulunduğu durum özellikle felçli olması davacının davranışı birlikte değerlendirildiğinde ihtarın samimi olmadığı sonucuna varılmaktadır. O halde Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire kararına bu nedenle uygulamak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazların kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı 3.4.1987 gününde BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.
