 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1986/220
K: 1987/110
T: 18.02.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "terk nedeniyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Karacabey Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 7.2.1985 gün ve 374 - 31 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 18.6.1985 gün ve 4070 - 6022 sayılı ilamiyle; (...1 - Terke dayalı boşanma davası açan davacının çocuğuna yazdığı ve dosyada bulunan mektubunda karısını ergeç boşayacağını bildirmesi ve ihtar isteğinden çok kısa bir süre önce takipsizlikle sonuçlandığı şekilde onu zina ile suçlayarak C. Başsavcılığı'na şikayette bulunması karşısında onun iyi niyetinden söz edilemez. Öyle ise davanın reddedilmesi gerekirken değerlendirmede yanılgı sonucu boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
2 - İsteğe rağmen davalı kadının çalıştığı söz edilerek uygun nafakaya hükmedilmemiş olması da bozma sebebidir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü :
KARAR : Terk nedenine dayalı boşanma davasına ihtarın geçerli hukuki sonuç doğurabilmesi için ihtar gönderen kocanın eve davette samimi olması gerekir. Olayda davacı, davalı karısı aleyhine haysiyetsiz hayat yaşadığı, zina yaptığı gerekçesiyle boşanma davası açmış sonra ergeç boşayacağı yolundaki arzusunu da açıklamıştır. Hal böyle olunca davacının ihtar da samimi olmadığının kabulü ile dava reddi gerekirken direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerle dolayı 18.2.1987 gününde BOZULMASINA oyçokluğuyla karar verildi.